قلب چه کسی برای بیکاری فرزندان، برادران و خواهرانمان می تپد؟/ تاریخ و میراث شهرمان بر اثر مدیریت فشل سازمان میراث فرهنگی در حال نابودیست/ آمادگی لازم برای استفاده از ظرفیت های تاریخی ساری جهت ایجاد اشتغال شهروندان را داریم
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل شورای اسلامی شهر ساری، در متن نامه مدینه به هاشمی رفسنجانی آمده است:
جناب آقای هاشمی رفسنجانی
رئیس محترم مجمع مشورتی روسای شوراهای اسلامی کلانشهر ها و مراکز استانها
با سلام
احتراماً عطف به مکاتبه دبیرخانه مجمع مشورتی کلانشهرها و مراکز استان جمهوری اسلامی ایران در خصوص انعقاد تفاهم نامه همکاری فی ما بین مجمع مشورتی با سازمان میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی مواردی به اختصار در راستای اثر بخشی تفاهم نامه های موصوف جهت توجه وافی جنابعالی تقدیم می گردد.
مستحضرید که یکی از چالش های بزرگ و رو به رشد کشور عزیزمان بحث اشتغال و به تبع آن مسائل معیشتی حاصل از نبود شغل است. متاسفانه در سال های اخیر معیشت مردم به خصوص اقشار متوسط و ضعیف جامعه دچار تنگناهای زیادی گردیده و در این میان سهم شهرداری های سراسر کشور به عنوان سازمان های مرتبط با مردم در جهت کاهش نرخ بیکاری بسیار مشهود بوده است. هر چند از این منظر بعضاً انتقاداتی نیز متوجه شورا ها و شهرداری ها می گردد اما واقعیت این است که تحمل نظاره نمودن رنج مادری که برای گذراندن زندگی و حفظ آبروی خانواده در تلاطم پیدا نمودن شغل برای فرزندش است دلی از سنگ می خواهد و...
امروزه در اکثر کشورهای دنیا اخصاً کشور های در حال توسعه توجه به بحث گردشگری بسیار جدی تر از گذشته دنبال می گردد. درآمد پایدار و اشتغال پایدارِ حاصل از آن ، ارز آوری حاصل از ورود گردشگر و موارد متعدد دیگر، همه و همه از مزایای این صنعت عظیم است. سخن گفتن درباره ی اینکه چرا در کشور ما هیچ گاه به درستی به این مقوله توجه نگردیده و چرا منابعِ به این شگرفی در حال نابودی است کاری بس بی فایده و رقت انگیز است.
این موضوع از آنجایی بیشتر شکل فاجعه انگیزی به خود می گیرد که کشور های دیگر در حوزه ی تاریخ و مواریثِ به جا مانده از گذشتگانشان دستی تهی نسبت به کشورمان داشته و غالباً با جعل و تاریخ سازی از مجعولات خود کسب در آمد می نمایند اما ایران اسلامی عزیز و به تبعِ آن استان های این کشورِ تاریخ ساز به رغم داشتن میراثی شگرف و تاریخی با شکوه، همچنان در پیچ و خم باز سازی و مرمت توسط سازمانی هستندکه لااقل فشل بودن آن در مرکز استان مازندران کاملاً مشهود است .
خانه های تاریخی در حال ویرانی، حمام هایی ویران شده ، آب انبار هایی بدون استفاده، برج های تاریخی در حال ریزش و در یک کلام ، تاریخ چند هزار ساله ی در حال نابودی، حقیقتاً محل تامل است.
روزی که مسجد جامع ساری در آتش می سوخت به راستی جان هزاران عاشقی سوخت که هر صبح با گلبانگ ماذنه ی آن چشم باز و با دیدن مناره ی آن موجی از غرور در قلبشان متبلور می شد. اینک این متروکه ی بجا مانده از همان مدیریتِ فشل، همه ی ما را به این فکر فرو می برد که تکلیف خانه ی کلبادی ساری با آن همه نماد های تاریخی چیست؟
تکلیف پل فرح آباد و حمام صادق خان چیست؟
چه واقعه تلخ دیگری خانه ی سردار جلیل را به انتظار می کشد؟
چگونه می شود ساری با این همه پیشینه ی تاریخی، از داشتن یک موزه محروم باشد؟
براستی چه کسی به داد تاریخ و میراث شهرمان می رسد؟!
قلب چه کسی برای بیکاری فرزندان ، برادران و خواهرانمان می تپد؟
جناب آقای هاشمی رفسنجانی؛
کراراً آمادگی مجموعه ی مدیریت شهری ساری را برای همکاری دو جانبه با سازمان میراث در خصوص استفاده صحیح از مکان های تاریخی که قابلیت توسعه ی تولید و اشتغال را دارد اعلام داشته ایم.
این بار نیز به صراحت اعلام می داریم آمادگی لازم در خصوص استفاده از ظرفیت های آن سازمان در راستای ایجاد اشتغال برای شهروندان خود را داریم . از جنابعالی به عنوان ریاست مجمع تقاضا دارم به موضوع انعقاد تفاهم نامه با سازمان مذکور که بیش از جنبه ی تشریفاتی، جنبه ی اجرایی و عملیاتی داردبه مثابه راهبردی مهم در توسعه اقتصاد شهری التفات فرمائید.
سید مسعود مدینه
رئیس شورای اسلامی شهر ساری
نظرات