سید علی آقامیری: موضوع این است که رئیس جمهور چون سمنانی است، می خواهد به هر قیمتی به توسعه افسارگسیخته استان زادگاه خود کمک کند

سید علی آقامیری: موضوع این است که رئیس جمهور چون سمنانی است، می خواهد به هر قیمتی به توسعه افسارگسیخته استان زادگاه خود کمک کند

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل شورای اسلامی شهر ساری، آقامیری در جریان پانزدهمین اجلاسیه شورای عالی استانها که صبح پنج شنبه ۱۶ اسفند ماه ۹۷ در تهران برگزار شد، طی نطقی آتشین ضمن انتقاد شدید از طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان، تصویب و پیگیری این موضوع را با سمنانی بودن رئیس جمهور مرتبط دانست.

متن کامل نطق سید علی آقامیری به شرح زیر است:

مازندران، سرزمینی است برخوردار از قابلیت های طبیعی و مواهبِ خدادادی که چشم هر بیننده ای را با جاذبه های متعدد و متنوع خود می نوازد . این استان با حدود ۲۴ هزار کیلومتر مربع وسعت که معادل ۱.۴۶ درصد مساحت کل کشور می باشد، قریب به سه و نیم میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده و این تراکم جمعیت و نزدیکی مراکز جمعیتی استان به یکدیگر ، خود گواه وضعیت مناسب طبیعی و زیستی آن است .

هماغوشی کوه و جنگل و دریا در مازندران و بهره مندی این استان از آب و هوای مطلوب و خاک حاصلخیز و همچنین وُفور کانون های گردشگری با حدود یکهزار جاذبه طبیعی ، تفریحی ، تاریخی و مذهبی و ایضا پوشش گیاهی متراکم ، جلگه های سرسبز ، ارتفاعات پر باران و شرایط مناسب اقلیمی برای کشاورزی ، باغداری و دامداری ، فعالیتهای دریایی و خصوصا اکوتوریسم ، این خطه را از دیرباز در کانون توجه قرار داده است . اما این توجه بندرت توام با احساس مسئولیت است . یعنی دلیل عمده توجه مسئولان به این استان ، بهره وری از امکانات طبیعی اش ، آنهم به شیوه ی آزمون و خطا و بدون کمترین دغدغه برای تقویت این قابلیتها هست .

شوربختانه مازندران بخاطر همین شرایط منحصربفردِ طبیعی ، در نگاه مسئولان و کارگزاران ( هم در رژیم گذشته و هم متاسفانه در سالهای بعد از انقلاب ) به عنوان یک استان برخوردار قلمداد شد که بی نیاز از توجه میباشد و این تلقیِ نادرست ، استانی با اینهمه توانمندیها و پتانسیل های طبیعی ، اقتصادی و اجتماعی را به قهقرا برده و خیلی از فرصتهای توسعه را از مازندران سلب نموده است .

این رویکرد ظاهربینانه صدمات فراوانی به مازندران زد و کار را بجایی رساند که استانِ ما با همه قابلیتهای کشاورزی و گردشگری که معادل قابلیتهای برخی کشورهای اروپایی است ، نه تنها حرکت چشمگیری در مسیر توسعه نداشته بلکه در مواردی عقب نیز نگه داشته شد.

مقام معظم رهبری در سفر به مازندران با ژرف نگری که همواره از ایشان سراغ داریم، به درستی به مدیران گوشزد کردند که در ورای سرسبزی این استان محرومیت های دردانگیزی نهفته که باید در جهت رفع آنها همت گماشت . این توصیه راهبردی اگرچه تا چندی بصورت شعاری در نوشته ها و سخنرانی های مدیران تکرار گردید ولی عملا اقدام موثری از سوی برنامه ریزان و مجریان صورت نپذیرفت و چنین بود که در اختصاص امکانات و اعتبارات و نیز در تصمیم گیریها ، اجحاف های زیادی در حق مازندران شد که از جمله ی آن می توان به تصویب قانون منع سرمایه گذاریهای صنعتی در مازندران به بهانه کشاورزی و گردشگری بودن این استان اشاره کرد . قانونی که بسیاری از فرصتها را - خصوصا در رابطه با توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی - از مازندران گرفت در صورتیکه به کشاورزی و گردشگری استان هم آنطورکه ادعا شده بود، توجهی نشد و زمانی این قانون الغا گردید که همه فرصتها از کف رفته و مشکلات استان به مرحله ی بحران رسیده بود .

نگاه دولت ها به مازندران پیوسته نگاه بهره وری از امکانات طبیعی اش بدون پرداختن اصولی به مسائل و نیازهای آن بوده و هست . این استان در بخش تولیدات کشاورزی و دامی و باغی ، در شیلات ، در خدمات بندری و نیروگاهی و در گردشگری سرویس دهی ملی دارد اما برای اداره و توسعه این بخش ها باید به اعتبارات اندک استانی اکتفا نماید . همین نگاهِ یک جانبه به مواهب مازندران باعث شده مسئولان به بهره کشی از استان ما عادت کنند و آنرا یک استانِ همواره معین ببینند تا جاییکه جرات مطرح نمودن پروژه فاجعه باری همچون انتقال آب خزر را بخود بدهند !

از زمانی که سر و صدای این طرح بلند شد ده ها و بلکه صدها کارشناس خُبره از غیراصولی بودن این پروژه و خطرات جبران ناپذیری که برای محیط زیست استان ببار خواهد آورد ، سخن گفته اند اما آقای رئیس جمهور با این ادعا که مشکلات این طرح از نظر دولت حل شده ، سعی در جا انداختن آن دارد! براستی باید پرسید اگر دولت قادر به اجرای چنین طرح پرهزینه و پر چالشی هست چرا مشکلات زیست محیطی استانهای جنوبی و جنوب شرق را حل نمی کند که زندگی شهروندان این مناطق را مختل نموده و پرداختن به آن اولی تر و به مراتب کم هزینه تر هست؟ بخصوص که سمنان هم در مقایسه با برخی استانهای کشور دچار کم آبی نیست که دولت را ناگزیر از چنین ریسک بزرگی کرده باشد!

موضوع این است که رئیس جمهور چون سمنانی است، می خواهد به هر قیمتی به توسعه افسارگسیخته استان زادگاه خود کمک کند و ظاهرا برایشان مهم نیست در این رهگذر چه فجایعی رخ دهد و محیط زیست استانی دیگر تخریب و اهالی آن قربانی شوند! همانطورکه خشک شدن دریاچه ارومیه ، زاینده رود و هیرمند تا حدود زیادی محصول همین قِسْم ندانم کاری ها و اقدامات غیر کارشناسی می باشد.

طرح انتقال آب خزر در شرایطی به موافقت خیلی از نمایندگان رسانده شد که به تعبیر کارشناسان ، عین کشیدن چک بلا محل هست و فرارسیدن سررسید آن ، معضلات جدی را متوجه زندگی مردم استان خواهد کرد اما دولت بگونه ای از این طرح و بطورکلی در باره قابلیتهای طبیعی مازندران موضع می گیرد که گویی در اختصاص این مواهب به مازندران ایفای نقش کرده و طوری در مورد منابع استان تصمیم گیری می کند که گویی برای مازندران جنگل و دریا و طبیعت سبز آورده و حال بر سر مردم استان منت دارد !

مردم مازندران با صدای رسا میگویند آنچه از امکانات طبیعی برای استان باقی مانده موهبت خدادادی است که در گذر ایام ، متولیان نه فقط به پایداری آن کمکی نکردند بلکه با بی برنامگی های خود در جهت تضعیف آن نیز گام زدند و لذا امروز به هیچ عنوان نباید تصور کنند که برای تامین اهداف خود می توانند بهره کشی از قابلیتهای طبیعی استان را تا این حد زیاده خواهانه دنبال کنند .

کیست که نداند این پروژه برای مازندران یک اقدام اسفبار است ؟ عجبا که عده ای از وکلای مردم نیز چشم را بر این حقیقت بسته اند !!
باید تصریح کنم که طرح انتقال آب خزر به کویر یک طرح آبکی و یک شوخی خطرناک است چراکه خزر هیچ راهی به آبهای آزاد ندارد و بنا به اذعان همه کارشناسان در صورت دست اندازی به آن ، به سرنوشت غمبار دریاچه ارومیه مبتلا خواهد شد بنابراین چنین طرحی حتی در مرحله مطالعاتی هم قابل قبول نیست .

مازندران به اندازه کافی با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می کند و لذا از آقای رئیس جمهور انتظارداریم از نجابت مردم مازندران سوء استفاده نشود و اگر در جهت حل مشکلات استان گامی بر نمی دارند لااقل مشکلات را صدچندان نکنند !
برای مشکل آب سمنان راه حل های دیگری هم وجود دارد اما قطعا راه حل آن کویر کردن مازندران نیست . شگفت انگیز است که در هجوم اینهمه مشکلات و تنگناهای اقتصادی که معیشت مردم را احاطه نموده و انبوه کارهای اولویت داری که برزمین مانده ، دولت بر اجرای یک طرح غیر ضرور و پر هزینه و مخرب پافشاری می کند! در این صورت آیا برای این دولت ، صادقانه تر این نیست که اعلان کند : " میخواهیم سمنان را به بهای ویرانی مازندران آبادتر کنیم و ناخرسندی بحق مازندرانی ها هم برای ما اهمیتی ندارد!؟"

سیدعلی آقامیری
عضو شورای عالی استان ها

لینک اصل خبر در سایت شورای شهر ساری

    منبع خبر

    شورای شهر ساری

    شورای شهر ساری یک شورای شهر در شهر ساری می باشد

      نظرات