سکونت هر ۱۰ خانواده در یک واحد
به گزارش اخبار ساختمان، «بی خانگی و بی خانمانی هر دو به یک مسئله ختم می‌شوند و آن هم چیزی جز در به دری و آوارگی نیست» بیان این مسئله، بخشی از سخنان زن جوانی است که با دو کودک خردسالش در گرمای ۵۰ درجه‌ای ظهر تابستان مقابل پروژه رضوان بر روی خاک‌ها نشسته است و خیره چشم، ساختمان‌هایی که با نمایی آجری سر به فلک کشیده است را مبهوت می‌نگرد. پریشان حالی و وضعیت نابسامانش نشانی از هزار درد نهان دارد. دردهایی که ناشی از زخمی است که با وعده‌های پوچ عوامل شرکت مسکن سازی آرزوهایشان را به باد داده است. نه بغض و نه آهی... به جز حسرت چیزی برایش باقی نمانده است. اشکی در چشم‌هایش حلقه نمی‌زند تا بخواهد دستمالی که در دستانش فشار می‌دهد را برای پاک کردن صورت آفتاب سوخته‌اش استفاده کند. به قدری رنج دیده که این گرمای سوزان و کوخ نشینی در مقابل ...
متن کامل خبر در سایت پایگاه خبری اخبار ساختمان
نظرات