در راستاي جلب رضايت طرفداران محيط زيست، ايرلند استفاده از هرگونه وسيله پلاستيكي يكبار مصرف اعم از كيسه‌هاي پلاستيكي، كارد و چنگال، ني، ليوان، ظروف مواد غذايي و گوش‌ پاك‌كن را ممنوع اعلام كرد.

به گزارش «پارما» از سرويس ترجمه ايمنا ، در سال هاي اخير آلودگي‌هاي ناشي از لوازم پلاستيكي يكبارمصرف بسيار زياد شده است و اخبار ناگواري در اين زمينه به گوش مي‌رسد كه تا سال 2050، بيشتر حجم اقيانوس‌ها به جاي ماهي با پلاستيك پر خواهد شد. به همين دليل بسياري از انسان‌ها با درك فوريت مسأله دست به اقداماتي زده‌اند تا دولت‌ها را براي رسيدگي به اين معضل تحت فشار قرار دهند. در حال حاضر كمپيني براي حذف پلاستيك‌هاي يكبار مصرف در كاروليناي شمالي شكل گرفته است كه اين اقدام برداشتن گامي مستحكم در مسير درست به حساب مي‌آيد.

با توجه به اين‌گونه اقدامات، اتحاديه اروپا طرحي مبني بر ممنوعيت استفاده از پلاستيك‌هاي يكبار مصرف را پيشنهاد داد كه به تازگي ايرلند نيز بعنوان آخرين عضو اتحاديه به آن پيوسته است. اين كشور با الزام اجراي اين طرح در مرزهاي خود استفاده از پلاستيك‌هاي يكبار مصرف را در هر شكل و حالتي ممنوع كرد. طرح ارائه شده علاوه بر ممنوعيت استفاده از لوازم پلاستيكي، خواستار دو برابر شدن ميزان بازيافت در كشور و ارائه جايگزين‌هاي مناسب براي پلاستيك‌هاي غيرقابل بازيافت براي بسته‌بندي‌هاي موادغذايي در كارخانجات و فروشگاه‌هاي مختلف است؛ چرا كه با توجه به آمار و ارقام موجود، در ايرلند هر فرد سالانه در حدود 181 كيلوگرم زباله توليد مي‌كند كه تقريبا 59 كيلو از آن را پلاستيك‌ها تشكيل مي‌دهد و سرانه اين آمار از ميانگين موجود در سراسر اتحاديه اروپا بسيار بالاتر است.

با اين حال انتظار مي‌رود اجراي اين ممنوعيت پلاستيكي براي جنگ مداوم ايرلند عليه آلودگي پلاستيك نتايج اميدوار كننده‌اي داشته باشد. علاوه بر اين، آن بخش‌هايي كه از قانون مذكور پيروي نمي‌كنند ملزم به پرداخت ماليات‌ها و جريمه‌هاي سنگين زيست‌محيطي هستند و عوارض سنگيني در مسير جلوگيري از استفاده گسترده از پلاستيك‌ها، خصوصا نوع غيرقابل بازيافت تعيين شده است.

از سوي ديگر توليد حدود 70 درصد از زباله‌هاي غذايي در اين كشور قابل اجتناب است زيرا نيمي از پسماندهاي آن به درستي تفكيك نمي‌شود. دو سوم از پلاستيك‌هايي مورد استفاده در آن در ليست موارد بازيافتي قرار ندارد و دستورالعمل‌هاي نوشته شده كاملا گيج‌ كننده است. بنابراين ايرلند نيازمند عملكرد مناسب‌تري در طول زنجيره تأمين است.

اقدامات جديد انجام گرفته در اين زمينه بخش كوچكي از سياست‌هاي دولت براي بهبود اقليم ايرلند در راستاي حذف بسته‌بندي‌هاي غيرضروري، كاهش 50 درصدي ضايعات مواد غذايي، بهبود 60 درصدي بازيافت پلاستيك و كاهش60 درصدي حجم زباله‌هاي دورريختني است.

طرفداران محيط زيست با تمام توان از طرح ممنوعيتي ايرلند حمايت مي‌كنند و معتقدند اصلي‌ترين راه براي حفاظت محيط‌ زيست كاهش و مقابله با پلاستيك‌ها است. اين گروه همچنين تأكيد مي‌كنند كه هزينه ماليات بر ارزش افزوده بايد به گونه‌اي تعيين شود كه تأثير ناگوار پلاستيك‌هاي يكبار مصرف بر محيط زيست را نشان دهد. البته اين ايده انتقادهايي دارد زيرا برخي بر اين باورند كه افزودن اين هزينه‌ها بيشتر از آنكه بر بهبود شرايط زيست‌محيطي اثر بگذارد، تأثيرات ناگواري بر قشر كم درآمد جامعه وارد مي‌نمايد. با اين حال چنانچه با ديدگاهي خوش‌بينانه به اقدامات ايرلند نگريسته شود، اعمال قوانين ممنوعيت پلاستيكي مي‌تواند منجر به اعمال تغييرات در صنعت، تجارت و رفتار مصرف‌ كننده شود و در نهايت ايرلند كشوري تميز، پاك، سرسبز و دوستدار محيط زيست باقي بماند.