محيط زيست بين‌الملل در سالي كه گذشت
سال
2019 در عرصه بين‌الملل، سال پرفراز و نشيبي براي محيط زيست و تغيرات
اقليم بود و اصلي‌ترين شاخص‌هاي وضعيت محيط زيست در سالي كه گذشت شامل
تغيير اقليم، آلودگي هوا و تخريب تنوع زيستي معرفي شده است.
به
گزارش «پارما» از پايگاه اطلاع رساني سازمان حفاظت محيط زيست، برنامه محيط زيست ملل
متحد با رونمايي از ششمين گزارش چشم‌انداز جهاني محيط زيست (GEO-6) در مارس
2019 كه در آن به وضعيت محيط زيست جهاني در حوزه‌هاي آب، خاك، هوا،
تغيير اقليم، سرزمين و اقيانوس‌ها پرداخته است، بر ارتباط بي‌شرط محيط زيست
سالم و سلامت بشر تأكيد كرده و خواستار توجه و اقدام سريع دولت‌ها و ملت
ها شد.
بر اساس مصوبات چهارمين مجمع محيط زيست ملل متحد و نظر به انتشار گزارش وضعيت محيط زيست ملل متحد (GEO-6) و ارتباط سلامت و بقاي بشر با سلامت محيط زيست، از سوي سازمان ملل متحد، دهه آينده ميلادي (2030-2020) «دهه احياي زيست‌بوم‌ها» معرفي شد و بررسي نوآوري‌ها، خلاقيت و ايده‌هاي جسورانه براي مقابله با چالش‌هاي محيط زيستي را در دستوركار قرار داد.
در حوزه تغيير اقليم، اعتصابات مدارس و جوانان و تشكيل كمپين‌هاي مدني با هدف «اقدام فوري براي مقابله با تغييرات اقليم» در سطح گسترده‌اي در جهان و با حمايت سازمان ملل سازمان‌دهي شد و مهم‌ترين رويداد فراگير محيط زيستي در جهان قلمداد شد.
البته در چارچوب اقدامات بين‌الدولي و بين‌المللي، اجلاس اخير تغيير اقليم (COP25) به ميزباني اسپانيا براي رسيدن به اجماع بين دولت‌هاي توسعه يافته و درحال توسعه براي اقدام فوري به نقطه روشني منتج نشد.
همچنين در سال گذشته ميلادي، از جانب IPBES (پلتفرم بين‌الدولي علم و سياست در حوزه تنوع زيستي و اكوسيستم) امكان محتمل روي دادن «ششمين انقراض بزرگ جهان» در سال‌هاي آتي و اقدامات ناكافي بشر براي جلوگيري يا مقابله با آن و IPCC (پانل بين دولتي در مورد تغيير آب و هوا) مبني بر اقدامات مخرب بشر و آسيب جدي به محيط زيست زمين و اقيانوس، دو گزارش منتشر شده كه نتايج آن حيرت‌آور و نگران‌كننده بوده است.
انتخاب خانم اينگر اندرسن به عنوان مدير اجرايي برنامه محيط زيست ملل متحد با سابقه فعاليت‌هاي محيط زيستي گسترده در عرصه بين‌الملل، در سال گذشته نقطه عطفي در تغيير چشم‌انداز محيط زيست ميان سياست‌گذاران و تصميم‌گيران شد.
دولت چين به منظور رعايت اصول تمدن اكولوژيكي و بهره‌برداري پايدار از منابع و محيط زيست ذيل اهداف اقتصادي برنامه كمربند-راه از ائتلاف بين‌المللي توسعه سبز كمربند-راه رونمايي كرد كه به دنبال عضويت رسمي ايران در ابتكار كمربند- راه، سازمان حفاظت محيط زيست بعنوان نماينده رسمي ايران به اين ائتلاف پيوست.
دهمين گزارش شكاف انتشار گازهاي گلخانه اي توسط برنامه محيط زيست ملل متحد منتشر شد. اين گزارش شامل ارزيابي آخرين مطالعات علمي در حوزه انتشار گازهاي گلخانه‌اي در زمان مورد مطالعه، پيش‌بيني انتشار در آينده و مقايسه آنها با سطح مجاز انتشار طي اهداف موافقتنامه پاريس است و به ارايه اطلاعات در مورد تفاوت «جايي كه هستيم» و «جايي كه بايد باشيم» مي‌پردازد.
اهم يافته‌هاي گزارش 2019 بر اين قرار است كه عليرغم هشدارهاي علمي و تعهدات سياسي ارايه شده، همچنان انتشار گازهاي گلخانه‌اي در حال افزايش است. اعضاي G20 كه انتشار %78 گازهاي گلخانه‌اي را به خود اختصاص مي دهند، اما تحقق تعهدات آنها تا سال 2030 در هاله‌اي از ابهام است و تا حدودي امكان‌ناپذير مي‌نمايد.
اگرچه بر تعداد كشورهايي كه از اهداف بلندمدت خود در به صفر رسانيدن انتشار گازهاي گلخانه‌اي تا سال 2050 سخن گفته‌اند در حال افزوده شدن است اما تعداد محدودي از آنها استراتژي‌هاي بلندمدت خود را ارايه كرده‌اند. شكاف انتشار بسيار زياد است و در راستاي اهداف 2030 نيست.
در نهايت در سالي كه گذشت، چنين برآورد شد كه جمعيت زمين رو به افزايش است و امكان رشد آن تا حدود نه ميليارد نفر تا سال 2030، حدود 10 ميليارد نفر تا سال 2050 و بيش از 11 ميليارد نفر تا سال 2100 ميلادي تخمين زده شده است و با توجه به شرايط اقليمي و گرم شدن كره زمين، اتلاف منابع طبيعي و تحت استرس بودن اكوسيستم‌ها، سلامت و زندگي بشر در خطر است.
اما جاي اميد است با اعمال سياست‌هاي درست در حوزه‌هاي غذا (جلوگيري از اتلاف غذا در كشورهاي پيشرفته و در حال توسعه با اعمال سياست‌هاي درست)، انرژي (به صفر رسانيدن انتشار گازهاي گلخانه‌اي و استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير) و زباله‌ها (چرخش از رويكرد "برداشت از منابع، توليد محصول و ايجاد ضايعات" به رويكرد "اقتصاد گردشي") اميد براي رفع مشكلات و زندگي سعادتمند بشر فراهم شود.
لینک اصل خبر در سایت اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهانبر اساس مصوبات چهارمين مجمع محيط زيست ملل متحد و نظر به انتشار گزارش وضعيت محيط زيست ملل متحد (GEO-6) و ارتباط سلامت و بقاي بشر با سلامت محيط زيست، از سوي سازمان ملل متحد، دهه آينده ميلادي (2030-2020) «دهه احياي زيست‌بوم‌ها» معرفي شد و بررسي نوآوري‌ها، خلاقيت و ايده‌هاي جسورانه براي مقابله با چالش‌هاي محيط زيستي را در دستوركار قرار داد.
در حوزه تغيير اقليم، اعتصابات مدارس و جوانان و تشكيل كمپين‌هاي مدني با هدف «اقدام فوري براي مقابله با تغييرات اقليم» در سطح گسترده‌اي در جهان و با حمايت سازمان ملل سازمان‌دهي شد و مهم‌ترين رويداد فراگير محيط زيستي در جهان قلمداد شد.
البته در چارچوب اقدامات بين‌الدولي و بين‌المللي، اجلاس اخير تغيير اقليم (COP25) به ميزباني اسپانيا براي رسيدن به اجماع بين دولت‌هاي توسعه يافته و درحال توسعه براي اقدام فوري به نقطه روشني منتج نشد.
همچنين در سال گذشته ميلادي، از جانب IPBES (پلتفرم بين‌الدولي علم و سياست در حوزه تنوع زيستي و اكوسيستم) امكان محتمل روي دادن «ششمين انقراض بزرگ جهان» در سال‌هاي آتي و اقدامات ناكافي بشر براي جلوگيري يا مقابله با آن و IPCC (پانل بين دولتي در مورد تغيير آب و هوا) مبني بر اقدامات مخرب بشر و آسيب جدي به محيط زيست زمين و اقيانوس، دو گزارش منتشر شده كه نتايج آن حيرت‌آور و نگران‌كننده بوده است.
انتخاب خانم اينگر اندرسن به عنوان مدير اجرايي برنامه محيط زيست ملل متحد با سابقه فعاليت‌هاي محيط زيستي گسترده در عرصه بين‌الملل، در سال گذشته نقطه عطفي در تغيير چشم‌انداز محيط زيست ميان سياست‌گذاران و تصميم‌گيران شد.
دولت چين به منظور رعايت اصول تمدن اكولوژيكي و بهره‌برداري پايدار از منابع و محيط زيست ذيل اهداف اقتصادي برنامه كمربند-راه از ائتلاف بين‌المللي توسعه سبز كمربند-راه رونمايي كرد كه به دنبال عضويت رسمي ايران در ابتكار كمربند- راه، سازمان حفاظت محيط زيست بعنوان نماينده رسمي ايران به اين ائتلاف پيوست.
دهمين گزارش شكاف انتشار گازهاي گلخانه اي توسط برنامه محيط زيست ملل متحد منتشر شد. اين گزارش شامل ارزيابي آخرين مطالعات علمي در حوزه انتشار گازهاي گلخانه‌اي در زمان مورد مطالعه، پيش‌بيني انتشار در آينده و مقايسه آنها با سطح مجاز انتشار طي اهداف موافقتنامه پاريس است و به ارايه اطلاعات در مورد تفاوت «جايي كه هستيم» و «جايي كه بايد باشيم» مي‌پردازد.
اهم يافته‌هاي گزارش 2019 بر اين قرار است كه عليرغم هشدارهاي علمي و تعهدات سياسي ارايه شده، همچنان انتشار گازهاي گلخانه‌اي در حال افزايش است. اعضاي G20 كه انتشار %78 گازهاي گلخانه‌اي را به خود اختصاص مي دهند، اما تحقق تعهدات آنها تا سال 2030 در هاله‌اي از ابهام است و تا حدودي امكان‌ناپذير مي‌نمايد.
اگرچه بر تعداد كشورهايي كه از اهداف بلندمدت خود در به صفر رسانيدن انتشار گازهاي گلخانه‌اي تا سال 2050 سخن گفته‌اند در حال افزوده شدن است اما تعداد محدودي از آنها استراتژي‌هاي بلندمدت خود را ارايه كرده‌اند. شكاف انتشار بسيار زياد است و در راستاي اهداف 2030 نيست.
در نهايت در سالي كه گذشت، چنين برآورد شد كه جمعيت زمين رو به افزايش است و امكان رشد آن تا حدود نه ميليارد نفر تا سال 2030، حدود 10 ميليارد نفر تا سال 2050 و بيش از 11 ميليارد نفر تا سال 2100 ميلادي تخمين زده شده است و با توجه به شرايط اقليمي و گرم شدن كره زمين، اتلاف منابع طبيعي و تحت استرس بودن اكوسيستم‌ها، سلامت و زندگي بشر در خطر است.
اما جاي اميد است با اعمال سياست‌هاي درست در حوزه‌هاي غذا (جلوگيري از اتلاف غذا در كشورهاي پيشرفته و در حال توسعه با اعمال سياست‌هاي درست)، انرژي (به صفر رسانيدن انتشار گازهاي گلخانه‌اي و استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير) و زباله‌ها (چرخش از رويكرد "برداشت از منابع، توليد محصول و ايجاد ضايعات" به رويكرد "اقتصاد گردشي") اميد براي رفع مشكلات و زندگي سعادتمند بشر فراهم شود.
نظرات