اشتغال‌زایی در شهرهای جدید: تجربه ایران
نظریه تغییرات ساختاری در زمینه سیاست‌های اشتغال، در پی پاسخگویی به این سوال است که چگونه می‌توان نیروی بیکار را در یک استراتژی توسعه مورد استفاده قرار داد؟ این نظریه، بیان می‌دارد، به‌دلیل بازدهی بیشتر فعالیت‌های صنعتی در مقایسه با بخش کشاورزی، انتقال نیروی کار به مناطق شهری و صنعتی و ایجاد زمینه اشتغال مناسب برای آن‌ها، باعث افزایش سهم صنعت و خدمات و کاهش سهم کشاورزی در کل اقتصاد می‌شود. اشتغال‌زایی در شهرهای جدید، همراه با فرصت‌ها و امکانات کسب‌و‌کار و تجارت، می‌تواند شهرهای جدید را دارای ساکنانی نماید که بتوانند نه تنها از طریق اشتغال در بخش صنعتی بلکه از راه بازرگانی نیز به امرار معیشت و تولید ثروت بپردازند و موجبات رونق اقتصادی شهر را نیز فراهم سازند. سرمایه‌گذاری جدید، که اساس شکل‌گیری فعالیت‌های جدید و تغییر ساختار شهری در شهرهای جدید است، به‌عنوان یکی از معتبرترین اجزای اقتصاد ملی، رشد کرده و موجبات رونق اقتصادی محلی ...
متن کامل خبر در سایت پایگاه خبری وزرات راه و شهرسازی
نظرات