با محیط زیست تعامل کنیم نه تقابل/ محیط زیست صدا ندارد
به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست ایران در «روزنه» رادیو گفت‌وگو در خصوص حراست از محیط زیست بیان کرد: آن چیزی که معمولا امروزه در مورد آن صحبت می‌شود تعامل است؛ یعنی ما بتوانیم با تعامل با محیط زیست آن چیزی که فعالیت‌های خودمان است را ادامه دهیم.
وی تشریح کرد: نکته‌ای وجود دارد که معمولا کسانی که در حوزه محیط زیست فعالیت می‌کنند به آن توجه دارند و آن هم ظرفیت اکولوژیکی یک سیستم است. مثلا اگر تهران را در نظر بگیریم این شهر برای اینکه بتواند به حیات خود ادامه دهد حتما به آب نیاز دارد. حوزه آبریزی که این شهر در آن قرار دارد چه میزان آب را می‌تواند برای زندگی تحویل دهد، اکنون برای اینکه تهران بتواند به حیاط خود ادامه دهد آب را ابتدا از کرج آوردیم سپس به ترتیب از جاجرود، طالقان، لار و سد ماملو آوردیم؛ اکنون نیز فکر می‌کنیم مجددا برویم آب لار را بیاوریم.
تجریشی خاطرنشان کرد: ما به جای اینکه با محیطی که در آن قرار داریم تعامل کنیم آبی را از منطقه‌ای دیگر آوردیم تا شهر تهران بتواند در روز ۳۰۰ لیتر آب مصرف کند و بعدا در پسِ آن ببینیم مردم شهرهایی که از آنجا آب را می‌آوریم چون آب ندارند به تهران بیایند.
وی تاکید کرد: تقابل باعث شده انسان فکر کند چون پول، قدرت و تکنولوژی دارد می‌تواند مسائل خودش را بدون تعامل با محیط زیست حل کند. در حالی که انسان باید یاد بگیرد به جای اینکه با محیط زیست تقابل کند، تعامل کند و شرط تعامل نیز این است که بتواند ظرفیت را شناسایی کند و بر اساس ظرفیت بارگذاری کند. کاری که متاسفانه ما در کشور انجام ندادیم. بسیاری از کشورها بعد از خسارت‌های بسیار زیاد به این جمع‌بندی رسیده‌اند که تقابل جواب نمی‌دهد.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست در رادیو گفت‌وگو تصریح کرد: قانون گفته است که ما نباید هیچگونه تخریبی انجام دهیم اما مشکلی که اکنون در کشور داریم این است که قانونش را داریم، تخریب هم انجام می‌شود اما وقتی می‌خواهیم با این قضیه برخورد کنیم دست و پایمان می‌لرزد.
تجریشی معتقد است: محیط زیست زبان ندارد. اگر خسارتی به یک انسان بزنیم از ما شکایت می‌کند چون صدا دارد بنابراین آنچه که در محیط زیست و در همه جای دنیا اتفاق افتاده و به ویژه در کشور ما بسیار اسف‌بار است این است که محیط زیست صدا ندارد.
نادرقلی ابراهیمی، دبیر ستاد توسعه فناوری علمی آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز در «روزنه» عنوان کرد: رعایت حقوق و احترام متقابل انسان و آفریده‌های خداوند و همچنین توجه به ارزش‌ها و اخلاق‌محوری اگر مد نظر ما باشد خیلی می‌تواند موثر واقع شود و شرایطی را ایجاد کند که معیارهای اقتصادی بر معیارهای زیستی ارجحیت پیدا نکند.
وی افزود: اگر این اتفاق نیفتد ما حتما در ادامه بحران‌های زیست محیطی مثل آلودگی هوا، آب، زیست‌بوم، کم‌آبی، خشکسالی و ... را خواهیم داشت.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: اقدامات متعدد و متنوعی در حوزه محیط زیست انجام می‌شود که شرکت‌های دانش‌بنیان توسط استارتاپ‌ها انجام می‌دهند. توسعه درختکاری، توسعه گیاهان کم‌آب، کشاورزی حفاظتی، استفاده چندباره از زهاب‌های کشاورزی، پساب‌ها، فاضلاب‌ها، استفاده حداقلی از سموم کشاورزی، کاهش مصرف انرژی و روی‌آوری به انرژی‌های پاک... از جمله کارهایی است که انجام می‌شود تا فشار را بر جمعیت کم کنیم و حداقل منابع و مصارف را از طبیعت داشته باشیم و بتوانیم با امکانی که به عنوان خلیفه خداوند در روی زمین هستیم امانت‌دار خوبی باشیم.
لینک اصل خبر در سایت سازمان حفاظت محیط زیستوی تشریح کرد: نکته‌ای وجود دارد که معمولا کسانی که در حوزه محیط زیست فعالیت می‌کنند به آن توجه دارند و آن هم ظرفیت اکولوژیکی یک سیستم است. مثلا اگر تهران را در نظر بگیریم این شهر برای اینکه بتواند به حیات خود ادامه دهد حتما به آب نیاز دارد. حوزه آبریزی که این شهر در آن قرار دارد چه میزان آب را می‌تواند برای زندگی تحویل دهد، اکنون برای اینکه تهران بتواند به حیاط خود ادامه دهد آب را ابتدا از کرج آوردیم سپس به ترتیب از جاجرود، طالقان، لار و سد ماملو آوردیم؛ اکنون نیز فکر می‌کنیم مجددا برویم آب لار را بیاوریم.
تجریشی خاطرنشان کرد: ما به جای اینکه با محیطی که در آن قرار داریم تعامل کنیم آبی را از منطقه‌ای دیگر آوردیم تا شهر تهران بتواند در روز ۳۰۰ لیتر آب مصرف کند و بعدا در پسِ آن ببینیم مردم شهرهایی که از آنجا آب را می‌آوریم چون آب ندارند به تهران بیایند.
وی تاکید کرد: تقابل باعث شده انسان فکر کند چون پول، قدرت و تکنولوژی دارد می‌تواند مسائل خودش را بدون تعامل با محیط زیست حل کند. در حالی که انسان باید یاد بگیرد به جای اینکه با محیط زیست تقابل کند، تعامل کند و شرط تعامل نیز این است که بتواند ظرفیت را شناسایی کند و بر اساس ظرفیت بارگذاری کند. کاری که متاسفانه ما در کشور انجام ندادیم. بسیاری از کشورها بعد از خسارت‌های بسیار زیاد به این جمع‌بندی رسیده‌اند که تقابل جواب نمی‌دهد.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست در رادیو گفت‌وگو تصریح کرد: قانون گفته است که ما نباید هیچگونه تخریبی انجام دهیم اما مشکلی که اکنون در کشور داریم این است که قانونش را داریم، تخریب هم انجام می‌شود اما وقتی می‌خواهیم با این قضیه برخورد کنیم دست و پایمان می‌لرزد.
تجریشی معتقد است: محیط زیست زبان ندارد. اگر خسارتی به یک انسان بزنیم از ما شکایت می‌کند چون صدا دارد بنابراین آنچه که در محیط زیست و در همه جای دنیا اتفاق افتاده و به ویژه در کشور ما بسیار اسف‌بار است این است که محیط زیست صدا ندارد.
نادرقلی ابراهیمی، دبیر ستاد توسعه فناوری علمی آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز در «روزنه» عنوان کرد: رعایت حقوق و احترام متقابل انسان و آفریده‌های خداوند و همچنین توجه به ارزش‌ها و اخلاق‌محوری اگر مد نظر ما باشد خیلی می‌تواند موثر واقع شود و شرایطی را ایجاد کند که معیارهای اقتصادی بر معیارهای زیستی ارجحیت پیدا نکند.
وی افزود: اگر این اتفاق نیفتد ما حتما در ادامه بحران‌های زیست محیطی مثل آلودگی هوا، آب، زیست‌بوم، کم‌آبی، خشکسالی و ... را خواهیم داشت.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: اقدامات متعدد و متنوعی در حوزه محیط زیست انجام می‌شود که شرکت‌های دانش‌بنیان توسط استارتاپ‌ها انجام می‌دهند. توسعه درختکاری، توسعه گیاهان کم‌آب، کشاورزی حفاظتی، استفاده چندباره از زهاب‌های کشاورزی، پساب‌ها، فاضلاب‌ها، استفاده حداقلی از سموم کشاورزی، کاهش مصرف انرژی و روی‌آوری به انرژی‌های پاک... از جمله کارهایی است که انجام می‌شود تا فشار را بر جمعیت کم کنیم و حداقل منابع و مصارف را از طبیعت داشته باشیم و بتوانیم با امکانی که به عنوان خلیفه خداوند در روی زمین هستیم امانت‌دار خوبی باشیم.
نظرات