با ابداع تکنیکی جدید نجات مصدومان زیر آوار با ردیابی ملکولهای عرق و بازدم میسر شد
یک تکنیک جدید برای ردیابی افراد به دامافتاده در موقعیتهایی مانند ساختمانهای فروریخته از مولکولهای موجود در بازدهم، عرق و پوست سانحهدیدگان استفاده میکند که دورنمای کاربرد حسگرهای قابل حمل را در موقعیتهای زندگی واقعی مانند پیامدهای زلزله ژاپن روشنتر میکند.
به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) ، این پژوهش که در مجله «بریث ریسرچ» منتشر شده به بررسی مجراهای هوا برای ساخت یک مشخصه ابتدایی از مولکولهایی پرداخته که میتوانند فعالیت انسان را در منطقه فاجعه تشخیص دهند.
این اولین مطالعهای است که در آن از شرکتکنندگان انسانی استفاده شده است.
در جریان این تحقیقات، هشت شرکتکننده طی پنج روز در فواصل شش ساعته به یک شبیهساز از یک ساختمان بتن و شیشه تخریب شده وارد شدند که توسط محققان دانشگاه لافبورو، دانشگاه فنی ملی آتن، دانشگاه بیب-بویویی و دانشگاه دورتموند طراحی، ساخته و آزمایش شده است.
تعداد زیادی از حسگرها در تمام این شبیهساز تعبیه شده بود که به سرعت میزان دیاکسیدکربن و آمونیاک را با حساسیت زیاد در تودههوای در حال حرکت در آوار ساختگی شناسایی کرده که بر تاثیر آنها به عنوان شاخصهای بالقوه تاکید میکند.
علاوه بر این مولکولها، تعداد زیادی از ترکیبات آلی فرار نیز مانند استون و ایزوپرن شناسایی شدند که برجستهترین نشانگرهای بالقوه به شمار میروند.
جالب اینکه میزان آمونیاک در زمان خواب این شرکتکنندگان افزایش یافته که دانشمندان هنوز برای آن پاسخی نیافته و در حال بررسی بیشتر برای آن هستند. از دیگر مسائل جالب این تحقیق، ایجاد استون با افزایش خروج مواد غذایی و حضور مولکولهای قابل تشخیص در ادرار بود.
هنگامی که قربانیان در آوار به دام می افتند، از خود متابولیتهای فرار به عنوان محصولات مکانیزم تجزیه طبیعی بدن در تنفس، پوست و سایر مایعات بدن منتشر میکنند که میتوانند تعاملات پیچیده ای با مصالح ساختمانی داشته باشند. علاوه برآن این تعاملات در اثر شرایطی مانند رطوبت، دما و قدرت جهش باد تغییر کرده و فرآیند شناسایی را سختتر میکنند.
این محققان با ساخت شبیهسازی از یک سناریوی زندگی واقعی و همچنین استفاده از شرکتکنندگان انسانی توانستهاند یک بینش کاملا جامع از فرآیندهایی که در مکانهای فاجعه اتفاق میافتند، فراهم کرده و دورنمای سیستمهای دقیقتر و قابلحمل شناسایی را در آینده افزایش دهند.
این شبیهساز از سه بخش جداگانه ساخته شده است: بخش محیطی که به حفظ جریان هوا، رطوبت و دما پرداخته، بخش خالی که شرکتکنندگان در آن قرار داشتند و بخش ساختمان ویران که از مواد ساختمانی فشرده ساخته شده است.
محققان تاکید کردهاند که مهمترین عنصر این پژوهش، تدارک شرایط آزمایش ایمن و اخلاقی برای داوطلبان و گروه تحقیقات بوده است.
از مزایای این دستگاه، عدم نیاز به حمایت آزمایشگاهی در زمان نصب آن در مناطق مورد نیاز است. این دستگاه میتواند در دورههای طولانیمدت به نظارت بر نشانههای حیات بپردازد.
نظرات