بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) تهدیدی برای حیات وحش کلاه قاضی اصفهان
پارک ملی کلاهقاضی اصفهان درگیر بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) شده و تاکنون حدود 180 کل و بز وحشی بر سر شیوع این بیماری از بین رفتهاند .
به گزارش«پارما» حسین اکبری سرپرست معاونت نظارت و پایش حفاظت محیط زیست استان اصفهان گفت: نخستین بار زمستان سال گذشته شیوع این بیماری در پارک ملی کلاهقاضی محرز شده و منحر به مرگ تعدادی کلوبز وحشی در این منطقه شد .
وی گفت: با انجام اقدام های همهجانبه نیروهای محیط زیست اصفهان در آن زمان، بیماری در بخش محدودی از پارک مهار شده و بدون سرایت به سایر قسمتهای منطقه کنترل شد .
وی تصریح کرد: با شروع تابستان و آغاز فصل گرما که حیات وحش برای دسترسی به منابع آبی از ارتفاعات به سمت پایین دست و آبشخورها حرکت می کند؛ بیماری مجددا در کلاهقاضی مشاهده شد .
معاونت نظارت پایش حفاظت محیط زیست استان اصفهان اظهار داشت: محیط بانان اواسط خردادماه چند لاشه کلوبز وحشی را مشاهده کردند و نمونهگیری از لاشهها انجام و برای اداره کل دامپزشکی استان اصفهان ارسال شده و نتیجه آزمایش ها شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک را تایید نمود .
وی تصریح کرد: پس از اعلام نتیجه آزمایش، نیروهای حفاظت محیط زیست استان اصفهان اقدام های جامعی رابا همکاری همیاران و فعالان محیط زیستی و اداره کل دامپزشکی استان برای کنترل بیماری آغاز کردهاند .
وی افزود: ضدعفونی کردن منابع آبی و آبشخورها، پایش مستمر و معدومسازی بهداشتی لاشهها، هماهنگی با اداره دامپزشکی برای واکسیناسیون دلمهای اهلی حاشیه پارک ملی کلاهقاضی و تشکیل ستاد مدیریت بحران از جمله اقدام هایی است که همزمان با شیوع طاعون در کلاهقاضی آغاز شده و همچنان ادامه دارد .
وی گفت: تا امروز حدود 180 کلوبز وحشی بر اثر ابتلا به این بیماری در کلاهقاضی ازبین رفته است و با توجه به صخرهای و صعبالعبور بودن زیستگاه این گونه جانوری در کلاهقاضی احتمال میرود تعدادی نیز ازبین رفته و لاشههای آنها توسط اکیپهای پایش مشاهده نشده باشد .
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) که به نام «طاعون بز» نیز شناخته می شود یک بیماری ویروسی مسری و بسیار خطرناک است که عمدتا گوسفند و بز اهلی و وحشی به آن مبتلا می شوند .
از علایم این بیماری تب، ترشحات چشم و بینی، التهاب و جراحات دهانی، اختلال تنفسی و سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال است که در نهایت منجر به مرگ حیوان می شود .
این بیماری صرفا از طریق دام اهلی به نشخوارکنندگان وحشی بخصوص کل و بز منتقل می شود .
طاعون نشخوارکنندگان کوچک در دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه،
معدوم سازی دام های آلوده و گاهی معدوم سازی تمام دام های یک گله کنترل می شود اما به دلیل عدم امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی، درمان این بیماری در حیات وحش عملا میسر نیست .
بهترین روش پیشگیری از بروز این بیماری در حیات وحش، جلوگیری از ورود دام اهلی به مناطق حفاظت شده و زیستگاه های حیات وحش و واکسیناسیون دام های اهلی در حاشیه زیستگاه هاست.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان ابتدا بره ها و بزغاله ها که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و سپس حیوانات بالغ و مسن را از پای در می آورد .
واکسیناسیو ن دام اهلی در حاشیه مناطقه حفاظت شده وظیفه سازمان دامپزشکی کشور است اما معمولا به دلیل کمبود شدید واکسن این بیماری، این اقدام پیشگیرانه؛ پس از پیگیری مستمر از سوی ادارات حفاظت محیط زیست، توسط سازمان دامپزشکی انجام خواهد شد.
لینک اصل خبر در سایت اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان
نظرات