گذر از دنیای دیجیتال به دنیای فیجیتال

شهریار تبریز / رضا عالش‌زاده: می‌توان گفت با معرفی پدیده شگرفی به نام کامپیوتر و پیشرفت سرسام‌آور تکنولوژیکی آن، با جهانگیر شدن اینترنت و افزایش مداوم سرعت آن، و با افزایش اقبال جهانی به سوی گوشی‌های همراه و به تبع آنها فضای مجازی، زندگی انسان در حال حاضر از سرعت، دقت و البته سهولت چشم‌گیری سود می‌برد که حتی تصور آن نیم قرن پیش ممکن نبود. یکی از همین دستاوردهای تقریبا جدید بشری، پدیده اینترنت اشیاست که توسعه آن باعث تغییر از فضای دیجیتال به سمت فضای به اصطلاح "فیجیتال" است.

فیجیتال‌سازی به طور خلاصه، استفاده از فناوری‌های مبتنی بر اینترنت اشیا برای ادغام دنیای فیزیکی و دیجیتالی است تا مصرف‌کنندگان یا کاربران بتوانند آن‌ها را به طور همزمان در نوعی قلمرو واقعیت ترکیبی تجربه کنند. این راه‌حل‌های تحلیلی مبتنی بر داده و پیش بینی در برنامه ریزی شهری و راه حل های شهر هوشمند نیز ظاهر می شوند. چه پتانسیل دیگری در راه حل های فیجیتال نهفته است و چگونه می توانند مدیریت ساختمان، پویایی، ایمنی و آموزش را افزایش دهند؟

همه ما با دنیای فیزیکی آشنا هستیم و جهان‌های دیجیتال مختلفی را نیز تجربه کرده‌ایم. اما جهان های فیجیتال با استفاده از اینترنت اشیا و فناوری‌های تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌کننده، پلی بین خدمات و پیشنهادات در دنیای فیزیکی و دنیای دیجیتال ایجاد کرده و تجربه‌های متفاوتی از خدمات را ارائه می‌کند.

میلیاردها حسگر اینترنت اشیا که می توانند در هر دستگاه کوچک( مثل سطل های زباله) و بزرگ( مثل آسانسورهای شهری) وصل شوند، به همراه دستگاه های تلفن همراه و فضای بیکران اینترنت، داده های بزرگی را تولید می کنند که از همگرایی فیزیکی و دیجیتال پشتیبانی می کند. به این صورت که تمامی این اطلاعات به گیرنده‌هایی در مراکز کنترل و یا هر بخش اپراتوری و تعمیراتی مربوطه ارسال می شوند، در آنجا تجزیه و تحلیل شده و به اطلاعات قابل استفاده تبدیل می شوند که خود برای تسریع عملیات تعمیر، نگهداری و یا هر سرویس دیگر مرتبط با آن دستگاه مورد بهره برداری قرار می گیرند.

برای فهم بهتر موضوع، به نمونه‌ای از استفاده فیجیتال در یک بالابر ساختمانی نگاهی می‌اندازیم. اینترنت اشیایی که به لطف حسگرهای فراوان در بدنه آسانسور وصل هستند اطلاعات کاملا لحظه‌ای از شرایط و اتصالات آن بالابر به مرکز کنترل و نگهداری و یا یک کارگاه تعمیر ارسال می کند. در زمانی که مشکلی در کار بالابر پیش می‌آید و یا تماسی از طرف ساکنان صورت می پذیرد، تکنولوژی فیجیتال به تکنسین‌های خدمات این امکان را می‌دهد تا مشکلات آسانسور را قبل از اعزام به محل و در مسیر تجسم و شناسایی کنند و هنگام حضور در محل کار، به پشتیبانی فنی از راه دور دسترسی داشته باشند. . با این کار سرعت عمل انجام تعمیر تا دو برابر افزایش می یابد.

حتی در مقیاس کوچک‌تر، ارائه‌دهندگان موبایل در خانه راه‌هایی برای بهینه‌سازی خدمات با استفاده از ادغام تعاملی داده‌های دیجیتال و فیزیکی پیدا کرده‌اند. به عنوان نمونه، هنگام مشاوره در مورد بالابر ، یک فروشنده می تواند از این سیستم برای اسکن و اندازه گیری یک راه پله و به اشتراک گذاری داده ها در زمان کوتاه استفاده کند. در پایان، مشتری یک تجسم فوری واقعیت افزوده  از نحوه نصب نصب دریافت می کند. این نوآوری‌ها هنجارها را در خدمات ساختمانی هدایت می‌کنند و زمینه را برای کاوش و پذیرش راه‌حل‌های فیژیتال جدید و آینده فراهم می‌کنند.

نکته کلیدی در مورد این راه حل‌های جدید این است که آنها آموزش و اطلاعات بسیار مورد نیاز را به مکان‌های مورد نیاز می‌آورند. به عنوان مثال، کدهای QR می توانند برای ارائه دسترسی به درخواست و نقطه استفاده به محتوای آموزشی استفاده شوند. یک پروژه آزمایشی در حال آزمایش، قرار دادن کدهای QR بر روی یک ماشین یا واحد برای تکنسین‌های خدماتی است تا فیلم‌ها یا نمودارها و سایر اطلاعات مرجع مربوط به سایت فیزیکی را به صورت فوری تولید کنند.

تقریباً در هر بخش و حوزه‌ای از زندگی، ما شاهد رشد بیشتر سرعت و کیفیت خدمات خواهیم بود. فضای فیجیتال دسترسی به اطلاعات و مواد دیجیتال را در یک سایت فیزیکی باز می‌کند و استفاده از تلفیق پیشنهادات فیزیکی و دیجیتال را برای کاربران آسان‌تر می‌کند.