جایگاه نشاط و سلامتی در هوشمندسازی بارویکردی کاربر محور

شهریار تبریز/آذر کریم زاده: در مواجهه با این چشم انداز، مقامات دولتی با تحمیل الزامات زیست محیطی محدودتر، به ویژه قانون انتقال انرژی برای رشد سبز، جهت هدایت بازارها واکنش نشان می دهند. در این زمینه، ظهور شهرهای هوشمند یک چالش بزرگ برای بسیاری از شهرداری‌ها است.

وقتی درباره شهرهای هوشمند صحبت می کنیم، اغلب کلمات «فناوری»، «اینترنت اشیا» و البته «محیط زیست» را به هم مرتبط می کنیم. امروزه تعاریف مختلفی از اصطلاح شهر هوشمند ارائه شده است. موردی که توسط برنامه اینترنت اشیا ارائه شده جالب است: "شهر هوشمند یک شهرداری است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات جهت افزایش کارایی عملیاتی، اشتراک گذاری اطلاعات با مردم و بهبود کیفیت خدمات عمومی و رفاه شهروندان استفاده می کند". این تعریف شامل رفاه شهروندان می‌شود که اغلب در مفهوم شهر هوشمند حذف می‌شوند. با این حال، خدمات توسعه یافته در شهرهای هوشمند مطمئناً برای بهبود جذابیت و همچنین خدمت به شهروندان در نظر گرفته شده است.

بنابراین، اگر آنها حداقل در توسعه یا ایجاد شهر خود مشارکت نداشته باشند، ممکن است احساس طرد شدن کنند و در مشارکت با مشکل مواجه شوند. آنها را باید به عنوان نقش آفرینان تمام عیار در این تحول شهری در نظر گرفت. در واقع، اگرچه شهرهای هوشمند دسترسی به حمل و نقل را تسهیل می‌کنند، اثرات زیست‌محیطی را کاهش می‌دهند یا حتی شهرها را جذاب‌تر می‌کنند، اما تنها با گوش دادن به شهروندان می‌توانند رفاه آنها را بهبود بخشند.

شهر هوشمند یک اکوسیستم تبادلی است که موسسات، مشاغل و شهروندان را گرد هم می آورد. این سیستم به لطف فناوری‌های دیجیتال، تبادل مداوم و به‌ویژه در زمان واقعی اطلاعات را برای بهبود عملکرد شهرها و ارائه راه‌حل‌های جدید برای مشکلات شهری تضمین می‌کند. هدف شهر هوشمند بهبود کیفیت زندگی شهروندان، حفظ محیط زیست و مدیریت بهینه منابع شهر است. اگر شهروند اغلب کاربر نهایی دستگاه های ارائه شده توسط شهر هوشمند باشد، به نسبت کمی به عنوان یک ذینفع در آن در نظر گرفته می شود. بنابراین، هدف برجسته کردن اشکال و سطوح مشارکت شهروندان در شهر هوشمند است. نتایج نشان می دهد که هدف قرار دادن شهروند در مرکز ساخت شهر هوشمند در واقع ایجاد معنا است.

اطلاعات در خدمت رفاه شهروندان

فن آوری های مختلف مستقر در شهرها امکان انتقال اطلاعات را فراهم می کند، سپس داده ها پردازش و تجزیه و تحلیل می شوند و در نتیجه امکان مدیریت بهینه زیرساخت ها را فراهم می کند. به عنوان مثال، شهر تولوز، چراغ های خیابانی هوشمندی را نصب کرده است که نور را فقط در مواقع لزوم تامین می کند. به این ترتیب، زمانی که معبر وجود ندارد، چراغ های خیابان با ۱۰ درصد ظرفیت خود کار می کنند. هنگامی که یک عابر پیاده - یا حیوان - در فاصله ۳۰ متری تشخیص داده شود، اوج کارایی آن فعال می شود. به لطف این سیستم، شهر توضیح می‌دهد که «۷۰ درصد صرفه‌جویی در مصرف در مقایسه با یک لامپ LED معمولی خیابانی» حاصل می‌شود.

به عنوان مثال، یک شرکت پیشرو در زمینه خدمات، جمع آوری زباله را با هوشمندسازی آن بهینه کرده است. برای این کار سنسورهای مختلفی روی سطل ها تعبیه شده است. پردازش از راه دور داده‌های جمع‌آوری‌شده، بهینه‌سازی دفعات و جریان‌های جمع‌آوری را ممکن کرده است. این روش جدید مقامات محلی را قادر می سازد تا هزینه های خود را کاهش داده، عملکرد و مسیرهای خود را بهبود بخشند و آگاهی کاربران را افزایش دهند! در مونترال جعبه های الکترونیکی پیشنهاد تعبیه شده است تا شهروندان بتوانند پیشنهادات خود را برای بهبود شهر و عملکرد آن ارائه دهند. یا یک برنامه تلفن همراه به ساکنان این امکان را می دهد تا نیمکت های شکسته یا چاله ها را به شهرداری گزارش دهند. بنابراین، شهرداری ها، ارائه دهندگان خدمات و شهروندان دست به دست هم می دهند.

با در نظر گرفتن نیازهای ضروری آسایش، سلامت و ایمنی به عنوان نقطه شروع، از طریق رویکرد منحصر به فردی، کمپانی فرانسوی سنت- گوبن (Saint-Gobain) مواد و راه حل هایی را طراحی و عرضه می کند که به فضاهای زندگی دلپذیر کمک می کند، که با نیازهای کاربران در طول زندگی آنها سازگار است. این رویکرد کاربر محور مزایای بی شماری دارد، همانطور که در کار شورای جهانی ساختمان سبز نشان داده شده است، برای مثال: طراحی خوب مسکن یا فضاهای کاری کیفیت زندگی، خواب و بهره وری را بهبود می بخشد. فضاهای بهداشتی با هوای داخلی سالم، بهبودی بیماران را تسریع می کند. مدارس با آکوستیک خوب توانایی یادگیری دانش آموزان را افزایش می دهند.

قرار دادن مردم در قلب شهر فردا نیز به معنای در نظر گرفتن ویژگی های منطقه ای، شیوه های زندگی و ساخت و ساز محلی و اقلیمی است. شما یک ساختمان را در نروژ یا خاورمیانه به همان شکل طراحی نمی کنید. یا اینکه، از طریق یک برنامه تحقیقاتی گسترده، تیم های سنت- گوبن  نشان داده اند که احساس راحتی، به دور از جهانی بودن، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و منجر به انتظارات متفاوت می شود. ترکیب پاسخ به این نیازهای فوری با چشم انداز بلندمدت با احترام به محیط زیست به عنوان یک امر ضروری است. در نتیجه: فضاهای زندگی راحت و بادوام، کارآمد در انرژی و با ردپای کربن بسیار کم، که هم سلامت ساکنان و هم منابع سیاره را حفظ می کند شکل می گیرند.

در نهایت شهر فردا با مرکزیت مصرف‌کننده و شهروند تصمیم‌گیر، باید با گرد هم آوردن مسکن، مکان‌های کار و اوقات فراغت، امکان کاهش نیاز به جابجایی از راه دور را فراهم کند.

مدولار بودن فضاها را که برای برآورده کردن کاربردهای متعدد طراحی شده اند یا می توانند دگرگون شوند را ارتقاء دهد و یک مکان ضروری را به طبیعت باز گرداند که به لطف نماها یا سقف های سبز به طور هماهنگ با ساختمان ها همزیستی کند. شهرهای هوشمند باید به شهرهایی جذاب تبدیل شوند که در آن مدیریت انرژی و منابع در قلب پروژه ها باشد و شهروندان در آن نقش آفرینان کامل باشند. هویت شهر باید به لطف بازیگران مختلف درگیر در این تغییرات ساخته شود تا ساکنان آن را تصاحب کنند.