شهریار تبریز/آذر کریمزاده: یک اصل اساسی وجود دارد که می گوید شما فقط چیزی را که می توانید اندازه گیری کنید توسعه می دهید. همین امر در مورد کیفیت هوای شهرهای ما نیز صدق می کند. در حالی که آلودگی هوا سالانه عامل ۴۸۰۰۰ مرگ زودرس در هر کشوری می تواند باشد، چه راه حلی برای بهبود کیفیت هوایی که تنفس می کنیم وجود دارد؟
بدیهی است که اگر بتوانیم ترافیک خودروها را به شدت کاهش دهیم، این امر محقق خواهد شد. به عنوان مثال، در پونتوودرا، یک شهر اسپانیایی که خود را به عنوان یک الگوی پیشگام در این زمینه معرفی می کند، انتشار دی اکسیدکربن بین سال های ۱۹۹۹ تا امروز ۶۱ درصد کاهش یافته است. اما آنچه در پونتودرا اجرا می شود لزوماً در یک شهر دیگر بخصوص در کلانشهرها به همان روش کار نخواهد کرد.
برای اینکه مقامات محلی، شرکتها، انجمنها و افراد بتوانند اقدامات مشخصی را در مورد کیفیت هوا انجام دهند، استارتآپ اتموترک در شهر نانت فرانسه ابزارها و فناوریهایی را توسعه داده است که دقیقاً اندازهگیری کیفیت هوا را در زمان واقعی، خیابان به خیابان، کوچه به کوچه با استفاده از شبکه ای از حسگرهای ثابت یا متحرک متصل به ابزارهای دیجیتال ممکن میسازد. با علم به اینکه تمام پارامترهای موجود در توصیه های سازمان بهداشت جهانی و اتحادیه اروپا را در نظر گرفته است، اتموترک، برچسب "نوآوری فناوری سبز" را از وزارت محیط زیست دریافت کرد.
اندازه گیری هدفمند آلودگی
برای دانستن منشا و میزان دقیق آلایندههای جوی مختلف، اتموترک (Atmotrack) حسگرهای پیچیده خود را بر روی خودروها، پناهگاههای اتوبوس یا نمای ساختمانها قرار میدهد. این حسگرهای متصل امکان اندازه گیری آلاینده های مختلف مانند دی اکسید نیتروژن، مونوکسیدکربن یا حتی سطح ذرات ریز را در زمان واقعی ممکن می سازند.
رومن اسکیمیا، یکی از بنیانگذاران این ابزار اخیراً بیان کرده است: "این حسگرها بیشتر محلی بوده و جهت اطلاعات دقیق تری بکار میروند". شهرهای فرانسه با همکاری سازمانهای دیگر مانند سازمان مورد تایید وزارت محیطزیست که کیفیت هوا را کنترل میکند اکنون بصورت آزمایشی از این حسگر استفاده می کنند. هدف این حسگرها حمایت از مقامات محلی در تفکر یا بازنگری در توسعه شهری، حفاظت از محیط زیست و سلامت شهروندان با توجه به آلودگی است.
همچنین میتواند توسط شرکتها یا موسساتی که با افراد حساس طرف هستند، مانند مدارس، مهدکودکها یا بیمارستانها استفاده شود. همچنین می تواند برای افرادی که به عنوان مثال مایلند قبل از رفتن به ورزش یا پیاده روی با کودک از کیفیت هوا مطلع شوند نیز استفاده می شود. تجربیات ملموس در برخی شهرهای فرانسه نشان می دهد که این حسگرها با استفاده از بازی رنگها (قرمز، نارنجی، سبز)، عابران را از کیفیت هوای منطقه آگاه می کنند.
برنامه های کاربردی دیگری نیز در این زمینه اختراع و اجرا شده اند. شکی نیست که این استفاده از فناوری در خدمت شهر و شهروندان در آینده، انتقال اکولوژیکی سرزمینهای ما را تسهیل خواهد کرد.
نظرات