شهریار تبریز/مهراب محرابی‌نیا: در یک شهر هوشمند اطلاعات توسط سنسورها جمع‌آوری شده و با تبادل این اطلاعات امکان مدیریت لحظه‌ای سیستم‌های پیچیده‌ی شهری فراهم می‌شود. هرچه وابستگی به سنسورها بیشتر می‌شود، اهمیت اعتبار داده‌ها و سیستم انتقال این داده‌ها نیز افزایش می‌یابد. پردازنده‌های ارزان قیمت و شبکه‌های بی‌سیم پر سرعت به هر دستگاهی اجازه می‌دهند به بخشی از اینترنت اشیا تبدیل شوند.
به عبارت دقیق‌تر فناوری اینترنت اشیا می‌تواند از یک شهر بی تحرک و صامت یک شهر پر جنب‌وجوش به وجود آورد، زیرا نیمکت داخل پارک می‌تواند زمانی که فردی در حال عبور از کنارش است، واکنشی از خود نشان دهد و یا حتی تیرهای چراغ برق در زمان عبور عابران پیاده روشن شوند و پس از مدتی خاموش شوند. اگر به دنبال تحقق شهر هوشمند هستیم باید بدانیم که تبادل پیوسته اطلاعات بین سیستم‌های مختلف شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در راستای هوشمندسازی تمام بخش‌های شهر، مدیریت شهری هلسینگبورگ کار را به جایی رسانده است که حتی در صدد هوشمندسازی آب روهای شهر می‌باشد. سنسورهای هوشمند احتمال گرفتگی آب‌روها را هشدار می‌دهد و از رطوبت آنها که منجر به آسیب نماهای ساختمانها می‌شود جلوگیری می‌کند.
شهر هلسینگبورگ سوئد با جدیت ازاستراتژی اینترنت اشیا استفاده می‌کند تا هیچ چیزی از زندگی روزمره نادیده انگاشته نشود. آخرین نسخه طرح شهر هوشمند هوشمند کردن آب‌روهای این شهر بوده است تا از طریق نصب حسگرها پر شدن آنها از برگها و آشغال را کنترل کنند.
مشکل سرریزشدن آب‌روها جدای این واقعیت که آنها به درستی کار نمی‌کنند و آب به راحتی از آنها عبور نمی‌کند این است که رطوبت حاصل از گرفتگی و پربودن آنها به نمای ساختمانها نشت می‌کند و به تدریج به کل ساختمان آسیب می‌رساند.
علاوه بر این، از آنجا که آب‌روها در ارتفاع بالاتری در ساختمانها قرار دارند شناسایی مشکلات آنها می‌تواند مشکل باشد. علاوه بر این، هماهنگی بالابر مستلزم صرف هزینه و زمان می‌باشد. برای حل این مشکل، این پروژه آزمایشی درشهر شروع شده است.
گسترش ایده شهر هوشمند به هر گوشه شهر
دانیل ادنستروم، مدیر املاک و مستغلات شهرداری هلسینگبورگ در این رابطه گفت:" یکی از مهمترین چالش‌های مدیریت املاک و مستغلات تخصیص بودجه لازم برای نگهداری و تعمیرات ساختمانهای شهر است و باید هزینه بالایی برای نگهداری آنها صرف شود. آب‌روهای گرفته شده می‌توانند در گذر زمان آسیب‌های جدی به نما و کل ساختمان وارد کنند. بطوریکه تعمیرات و رفع گرفتگی آنها پرهزینه است. در این پروژه، ما در پی آزمایش بر این نکته هستیم که آیا می‌توانیم به صورت دیجیتالی آب‌روها را کنترل کرده و از گرفتگی آنها در اسرع وقت مطلع باشیم تا بتوانیم اقدامات به موقع را در صورت نیاز و قبل از اینکه آب‌روها پر شوند انجام دهیم".
برای نیل به این هدف، ابتکاری با کمک شرکتهای فن‌آوری پینگدی و لینداب در حال توسعه است. مدیریت این شرکتها حسگرهای نشت را بر روی آب‌روها تعبیه کرده است که در صورت گرفتگی در هر آب‌رو، به کارمندان هشدار می‌دهد. این کار بازرسی‌ها را کاهش داده و مانع هدررفت زمان و پول می‌شود.
اولین ساختمانهایی که از این پروژه آزمایشی بهره جستند سه مدرسه دولتی در هلسینگبورگ بودند.
نظرات