شهریار تبریز/رضا عالش‌زاده: سال گذشته، یک آتش‌سوزی بزرگ به بزرگترین شرکت فراورش زباله رم آسیب جدی وارد کرد و نصبیات جدید این واحد بزرگ حداقل تا سال ۲۰۲۶ عملیاتی نخواهد شد. در نتیجه برای جلوگیری از انباشت و سرازیر شدن زباله ها در معابر، مدیریت شهری رم به دنبال گزینه‌های موجود برای سپری کردن این زمان سه ساله بودند.
آنها می توانستند زباله‌ها را به صورت سنتی در محل دفن زباله دفن کنند، جایی که به آرامی تجزیه می شوند و مقادیر زیادی گاز متان مخرب آزاد می شود. اما آنها مسیر بهتری را انتخاب کردند. این شهر با شرکت زباله و انرژی آمستردام (AEB) قراردادی منعقد کرده است تا ۹۰۰ تن زباله در هفته به آمستردام منتقل کند. این زباله‌ها در بسته‌های مکعبی بزرگ فشرده می شوند و در ۱۶ واگن قطار برای سفر طولانی به شمال بارگیری می‌شوند.
طبق گزارش روزنامه ایتالیایی لا ریپاپلیکا، رم ۲۰۰ یورو به ازای هر تن زباله) حدود ۲۸ میلیون یورو در یک دوره سه ساله(به این شرکت هلندی پرداخت می‌کند.
اما پیامدهای زیست محیطی ارسال زباله های رم به آمستردام چیست؟
همانطور که می‌دانیم سوزاندن زباله به محیط زیست آسیب وارد می‌کند چرا که سوزاندن یک تن زباله شهری حدود ۳/۱ تن گاز دی‌اکسیدکربن آزاد و همچنین خاکستر مضر و سایر محصولات جانبی سمی تولید می‌کند.
اما تبعات ریختن زباله در محل‌های دفن زباله می تواند حتی بدتر باشد. در لندفیل ها همزمان با تجزیه بی‌هوازی مواد آلی، گاز متان تولید می‌شود که این گاز در یک بازه زمانی ۱۰۰ ساله دارای پتانسیل گرمایشی حدود ۲۵ برابر بیشتر از دی اکسید کربن است.
شرکت AEB در بیانیه‌ای گفت: دفن زباله‌های باقی‌مانده که هنوز در بسیاری از کشورهای اروپایی انجام می‌شود، روشی بسیار سطح پایین برای دفع زباله با پیامدهای زیان‌بار زیست‌محیطی است که عمدتاً به دلیل انتشار متان است. علاوه بر این، انرژی تولید شده توسط سوزاندن زباله ها قابل مهار است، در حالی که آزاد شدن آهسته انرژی از زباله های پوسیده در لندفیل‌ها قابلیت مهارشوندگی ندارد.
بخشی از قرارداد آمستردام شامل شرطی است که انرژی تولید شده از این زباله ها خانه‌های آمستردام را گرم می‌کند. این شرکت در حال حاضر این کار را با گرمایش حدود ۳۰۰۰۰ خانه در شهر انجام می دهد.
البته هیچ یک از این گزینه‌ها کارکرد عالی از منظر زیست محیطی ندارند و یک رویکرد پایدار شامل به حداقل رساندن میزان زباله تولید شده در وهله اول است. هرچند برخی از کشورها به زباله به عنوان تجارتی پرسود می نگرند. به عنوان مثال، بر اساس آمار اداره مرکزی آمار هلند، این کشور تنها در سال ۲۰۲۰، ۲۴ میلیون تن زباله وارد کرده است.
در اروپا، تجارت فعال زباله بین شهرها وجود دارد. به عنوان مثال، هامبورگ از برخی از شهرهای دیگر هلند زباله وارد می‌کند. کپنهاگ از بریتانیا زباله وارد می‌کند و وین این کار را از ایتالیا و آلمان انجام داده و آنها را به انرژی تبدیل می‌کند. اما بسیاری از زباله‌های اتحادیه اروپا به خارج از این اتحادیه، اغلب ترکیه و هند، صادر می شود.
در سطح جهان همین داستان کم و بیش دیده می‌شود و بسیاری از کشورها سالانه میلیون‌ها تن زباله وارد می کنند. قبل از سال ۲۰۱۸، چین بیشترین زباله را از سراسر جهان وارد کرده است. در این مقطع زمانی، این کشور سالانه حدود ۳/۷ میلیون تن زباله پلاستیکی و ۹/۲۹ میلیون تن زباله کاغذ وارد کرده است، هرچند از آن زمان دولت محدودیت هایی را بر تجارت زباله اعمال کرده است.
_________________________________________
منبع:
نظرات