استفاده از قارچ‌ها در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از ساخت و ساز

استفاده از قارچ‌ها در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از ساخت و ساز

شهریار تبریز/آذر کریم‌زاده: معماران و دانشمندان در حال کار بر روی راه حلهایی جهت کاهش تاثیر اقلیمی این مصالح مهم هستند. اما برای ساختن آینده‌ای سبزتر، جایگزین‌هایی با انتشار کربن کم مورد نیاز است. با وجود اینکه خودروها، هواپیماها و پلاستیک‌ها جزو شناخته شده‌ترین منابع آلودگی هستند، اما ساخت و ساز به عنوان منبع دیگری از انتشارات مخرب به معنای واقعی کلمه در جامعه ما وجود دارد.

بنابراین، اخیراً معماران آجرهای قارچی شبیه به لگو ساخته‌اند که معتقدند می توانند ردپای کربن ساخت و ساز را کاهش دهند. در واقع قارچ یک ماده بسیار نویدبخش در دنیای ساخت و ساز است. در این یادداشت به این موضوع که چگونه این ارگانیسم تولید کننده هاگ می‌تواند به کربن‌زدایی خانه‌ها و شهرهای ما کمک کند، می‌پردازیم.

چگونه می‌توان از قارچ در ساخت و ساز استفاده کرد؟

استفاده از میسلیوم (شبکه ای از رشته های قارچی ریشه مانندی که در زیر قارچ رشد می کند) به عنوان مصالح ساختمانی مفهوم کاملا جدیدی نیست. از سال ۲۰۰۷ از میسلیوم برای ساخت بسته‌بندی‌های پایدار استفاده شده است و در سال ۲۰۱۴، نمایشگاهی در موزه هنر مدرن نیویورک، یک تاسیسات معماری ساخته شده از ضایعات کشاورزی و میسلیوم را به نمایش گذاشت. بدین صورت که وقتی قارچ ها بصورت قالبی جمع‌آوری می‌شوند، بسیار سریع رشد کرده و با تغذیه از پسماندها، به شکل آجرهای آلی جامد در می آیند.

از آن زمان، معماران متعددی به مطالعه و بررسی پتانسیل این ماده اغواگر پرداخته‌اند تا دریابند که چگونه می توان از آن به عنوان یک مصالح ساختمانی زنده، خود ترمیم شونده و قابل کمپوست استفاده کرد. در اوایل سال جاری، ناسا نیز به گروه معماران در ایالات متحده پیوست تا پتانسیل ساخت زیستگاه‌های زیستی جدید مانند خانه‌های ساخته شده از ارگانیسم های زنده‌ای همچون قارچ‌ها را در فضا بررسی کند.

آیا قارچ‌ها می‌توانند مصالح ساختمانی آینده باشند؟

ماه گذشته، معماران آزمایشگاه "PLP"، با همکاری گروه تحقیق و طراحی مستقر در لندن، بلوک‌های ساختمانی مدولار از میسلیوم را در هفته طراحی کلارکنول (ناحیه ای در لندن) به نمایش گذاشتند که برگرفته از پوسته‌های چوبی ساخته شده با پرینت سه‌بعدی جهت ایجاد ساختارهای منحصر به فرد بودند. ران باکر، یکی از بنیانگذاران این گروه معتقد است که با میسلیوم، می توانید هر شکلی را که دوست دارید ایجاد کنید. اما فکر می‌کردیم که مهم است چیزهایی بسازیم که، تقریباً کمی شبیه به بلوک‌های لگو، به روش‌های مختلف ساخته شده، از هم جدا شوند و به شیوه‌های دیگر کنار هم قرار گیرند. چرا که یکی از جنبه‌های معماری آینده ساخت ساختمان های قابل تفکیک است.

محصولات حاوی میسلیوم نه تنها تجدیدپذیر و زیست‌تخریب پذیر هستند، بلکه سبک‌وزن بوده و برای عایق‌کاری عالی هستند و مقاومت بالایی در برابر آتش دارند. وی در ادامه بیان می‌کند که می توان از میسلیوم برای ساختن مصالح ساختمانی، ساخت پنل‌های روکش‌دار، جذب صدا، ساخت وسایل روشنایی، حتی جهت ساختن چیزهایی که اساساً از پسماندها و طبیعت ساخته شده‌اند و هیچ آثاری از زباله در طبیعت باقی نمی‌گذارند، استفاده کنیم. این تیم در حال حاضر در حال بررسی چگونگی رشد میسلیوم به ساختارهای قوی تر است که می تواند وزن را بخوبی آجر تحمل کند. آنها همچنین در حال بررسی امکان تولید کیت های "رشد در خانه" هستند که می تواند برای ایجاد ساختارهای شخصی استفاده شود. ران باکر می‌گوید: "میسلیوم به حدی ویژگی‌های باکیفیتی دارد که ما معمولاً در مواد استخراج‌شده یا ساخته شده از سنگ‌های معدنی یا سوخت‌های فسیلی، همه خزه‌هایی که می‌شناسیم را جستجو می‌کنیم. " بیشتر آنها تخریب محیطی زیادی را در بر می گیرند. درحالیکه میسلیوم چنین نبوده بلکه بصورت ترکیبی با خواص فیزیکی مطلوب آن، به "مواد واقعی آینده" تبدیل می شود.

اثرات زیست محیطی بتن چیست؟

بتن پس از آب دومین ماده پرمصرف روی کره زمین است و آثار زیست‌محیطی آن بسیار زیاد است. تولید آن یک فرآیند بسیار آلاینده بوده و مصرف انرژی و آب فراوانی دارد. بر اساس گزارش موزه علوم بریتانیا، تولید سیمان سالانه حدود ۲.۵ میلیارد تن یا حدود ۸ درصد از کل تولید جهانی، دی اکسید کربن منتشر می‌کند. علاوه بر این، آلاینده‌های مضر هوا از جمله دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و مونوکسید کربن را نیز تولید می کند. بتن همچنین ذخایر شن و ماسه جهان را که اغلب از رودخانه‌ها استخراج می شود، تخلیه می کند، زیرا ماسه بیابان شکل مناسبی ندارد.

در حال حاضر، دانشمندان در حال آزمایش بر روی مواد جدید و روش‌های جدیدی برای ساخت بتن هستند که می‌تواند تاثیر آن بر محیط زیست را کاهش دهد. این روند شامل توسعه راه‌هایی برای استفاده از پسماندها - مانند خاکستر و پلاستیک بازیافتی - و الیاف طبیعی برای کاهش فشار بتن بر منابع محدود و بهبود عملکرد آن است. آنها همچنین با بررسی میزان دی اکسید کربن جذب شده در بتن که می تواند در نهایت ایمنی در خارج از جو زمین در آنجا ذخیره شود، را بررسی کردند.

از اینرو، چنین پیشرفت هایی، همراه با استفاده نوآورانه از موادی مانند قارچ، می‌تواند به ما در ساختن آینده‌ای بهتر در حوزه ساخت وساز کمک کند.

_________________________

منبع:

https://fr.euronews.com/green/2023/06/07/les-maisons-faites-de-champignons-pourraient-elles-reduire-les-emissions-liees-a-la-constr

لینک اصل خبر در سایت شهرداری تبریز

    منبع خبر

    شهرداری تبریز

    شهرداری تبریز

    شهرداری تبریز یک شهرداری در شهر تبریز می باشد

      نظرات