شهریار تبریز/رضا عالش‌زاده: اهداف کلی این استراتژی افزایش سهم سفرهای عابر پیاده به ۳۵ درصد، گسترش فضای قابل دسترس عابر پیاده تا ۵۰ درصد و کاهش سبک زندگی بی تحرک تا ۱۵ درصد تا سال ۲۰۳۰ عنوان شده است.
این استراتژی به چالش‌های پیش روی عابران پیاده از جمله موانع شهری و معماری، احساس ناامنی در جاده‌ها و روشنایی ناکافی در شب می‌پردازد، بر لزوم اولویت دادن به عابران پیاده در سیاست‌های عمومی تاکید می‌کند و پیاده‌روی و حرکت را برای افراد دارای معلولیت حرکتی به گزینه‌ای لازم و در دسترس تبدیل می‌کند.
برای دستیابی به این اهداف، استراتژی تدوین شده مجموعه ای از اقدامات را برای تغییر فضاهای عمومی و ایجاد محیطی مناسب برای عابران پیاده پیشنهاد می‌کند. از جمله اقدامات کلیدی تعریف شده ایجاد شبکه‌های عابر پیاده منسجم در مراکز شهری و حصول اطمینان از مسیرهای مستمر، ایمن و راحت است که عاری از موانع معماری و دیگر موانع هستند که آسفالت‌ها، خیابان‌های عابر پیاده و میادین را پوشش می‌دهند. همچنین اقداماتی برای بهبود و ارتقای زیبایی فضاهای شهری از طریق تهیه مبلمان مناسب برای استراحت و تفریح به ویژه برای کودکان و سالمندان پیش‌بینی شده است.
علاوه بر این، این استراتژی از اجرای اقدامات آرام‌سازی ترافیکی حمایت می‌کند که بر اساس آن معابر عمومی به عنوان فضاهایی برای همزیستی و تفریح و نه فقط برای گردش وسایل نقلیه برجسته می‌شوند. همچنین توسعه یک کتابچه راهنمای طراحی فضای عمومی که می‌تواند توسط شهرداری‌ها برای هدایت فرآیندهای شهرنشینی و ساختمان، با اولویت‌بندی چیدمان‌های مناسب برای عابران پیاده استفاده شود مد نظر قرار گرفته است.
این استراتژی اهمیت مراکز تاریخی را تشخیص داده و افزایش تعداد مناطق منحصراً برای پیاده‌روی در این مناطق را پیشنهاد می‌کند که توسط خدمات حمل‌ونقل عمومی و امکانات پارکینگ کافی در نزدیکی این مراکز پشتیبانی می‌شوند. برای تشویق تحرک فعال در میان کودکان، این استراتژی پیشنهاد می‌کند برنامه‌های تحرک مدارس عابر پیاده مانند «قطارهای عابر پیاده» و "خیابان‌های مدارس بدون خودرو" ایجاد شوند. علاوه بر این، ارتقای مسیرهای عابر پیاده و مسیرهای روستایی برای اهداف تفریحی و گردشگری، در کنار تقویت فضاهای شهری سبز و آبی برای افزایش تجربه کلی پیاده‌روی مورد تاکید بوده است.
برای اطمینان از اجرای موفقیت‌آمیز آن، این استراتژی اقداماتی را ضروری دانسته است از جمله آموزش ویژه برای کارشناسان شهرداری، برنامه‌ریزان و متخصصان بهداشت برای ترویج پیاده‌روی و اجرای کمپین‌های ارتباطی برای تشویق سفر عابران پیاده است. علاوه بر این، در این برنامه چند ساله، بر نظارت بر استفاده از فضای عمومی و جلوگیری از مسدود کردن پیاده‌روها توسط خودروها تمرکز خواهد شد. ادغام سفر عابر پیاده با سیستم‌های حمل و نقل عمومی، با تاکید ویژه بر مناطق سوار و پیاده شدن امن، عملی، مستقل و در دسترس ضروری است.
البته با اینکه بودجه مشخصی برای تطبیق این استراتژی در سند مشخص نشده است، اما بر اهمیت همکاری بین دولت مرکزی، شهرداری‌ها، جوامع بین شهری، مناطق شهری و صندوق‌های اجتماعی تاکید می‌کند. این سند بر بازگشت بالقوه سرمایه‌گذاری برای ارتقای تحرک عابران پیاده تاکید می‌کند که مزایایی را در زمینه سلامت عمومی، اقتصاد، اشتغال، گردشگری، محیط زیست، تعامل اجتماعی و امنیت به ارمغان می آورد.
این استراتژی ملی برای تحرک فعال عابر پیاده ۲۰۳۰ تحت یک فرآیند مشاوره عمومی قرار گرفت و به افراد، انجمن ها و نهادها اجازه داد تا دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذارند. استراتژی عابر پیاده ۲۰۳۰ پرتغال در نهایت توسط شورای وزیران تصویب شد و توسط یک کارگروه زیر نظر موسسه پویایی و حمل و نقل مدیریت خواهد شد که یک میلیون یورو برای مدیریت استراتژی در سال جاری اختصاص یافته است.
در نهایت، هدف استراتژی ملی پرتغال برای تحرک فعال عابر پیاده ۲۰۳۰، تبدیل پرتغال به کشوری است که در آن پیاده‌روی یک روش حمل و نقل روزانه ایمن، جذاب و اولویت دار قلمداد شده و شیوه زندگی سالم تر و پایدارتر برای مردم ترویج می‌شود. مقامات پرتغالی امیدوار هستند که ادغام این استراتژی با استراتژی ملی برای ارتقاء دوچرخه‌سواری، گزینه‌های تحرک فعال و سازگار با محیط زیست را در کشور بیشتر کند.
_________________________
منبع :
https://www.eltis.org/in-brief/news/portugal-has-published-its-pedestrian-strategy-until-2030
نظرات