شهریار تبریز/رضا عالشزاده: این دیوارها را می توان در فضاهای مختلف از جمله ساختمانهای تجاری، مسکونی و مناطق عمومی یافت. دیوارهای سبز علاوه بر جذابیت بصری که ارائه میدهند، مزایای زیادی به ویژه برای شهروندانی که اطراف آنها ساکن هستند دارند.
دیوارهای گیاهی در حالی که اغلب به عنوان یک سیستم مدرن در نظر گرفته میشوند، تاریخچه پرقدمتی دارند. اولین دیوارهای گیاهی احتمالاً متعلق به باغهای معلق بابل باستان، در عراق کنونی بودند. سوابق تاریخی نشان میدهد که نبوکدنصر دوم آنها را در سال ۶۰۰ قبل از میلاد برای همسرش ساخته است. آب چشمه از بالای دیوارهای کاخ سرازیر می شد و و گیاهان را سرسبز و پرگل نگه میداشت. این کاخ احتمالاً اولین ساختمانی بوده است که سیستم آبیاری داخلی داشته است.
البته توسعه سیستمهای دیوار سبز مدرن به استنلی هارت وایت، استاد معماری منظر در دانشگاه ایلینویز نسبت داده میشود. در دهه ۱۹۳۰، او نمونههای اولیه مختلفی از سیستم های دیوار سبز را در حیاط خلوت خود آزمایش کرد. بعدها، در سال ۱۹۳۸، او سیستم خود را با نام "آجرهای گیاهی" به ثبت رساند. در سال ۱۹۸۸، این اختراع توسط گیاه شناس فرانسوی پاتریک بلان رایج شد.
انواع دیوارهای سبز
اکثر دیوارهای زنده تحت یکی از سه دسته سیستم های پانل یا مدولار، سیستم های نمدی و سیستم های تریلی گروهبندی میشوند و طراحان یکی از آنها را بر اساس مکان، مقیاس، ساختار عمودی و هدف پروژه انتخاب میکنند.
پانلها، ماژولها یا سینیها
این سیستم ها از پانلهای دیواری یا سینیهایی با پوشش گیاهی از پیش کاشته شده یا آماده شده استفاده میکنند. این گیاهان معمولاً ابتدا در یک گلخانه رشد میکنند و سپس قبل از نصب بر روی دیوار موجود یا ساختار عمودی پیشساخته در پانلها گنجانده میشوند. از این رو، این روش اجازه میدهد تا گیاهان سرسبز و کاملاً رشد کرده بر روی دیوار نصب شوند.
پس از نصب، نگهداری این سیستم معمولاً سادهترین کار ممکن است زیرا اگر گیاهای در یک واحد یا سینی شروع به پژمردهشدن یا بیمارشدن کنند، آن مدول یا سینی خاص را میتوان با دیگری با پوشش گیاهی سالم تر تعویض کرد، بدون اینکه کل سیستم مختل شود. علاوه بر این، برای صرفه جویی در آب برای آبیاری، پوشش گیاهی را می توان از طریق لوله های آب بازیافتی از فاضلاب که در پشت پانل ها قرار دارند آبیاری کرد، که به کاهش هزینهها و حفظ آب شیرین کمک میکند.
سیستم های نمدی
این دیوارهای سبز شبیه به سیستم های پانل هستند، با این تفاوت که دارای جیبهای نمدی هستند که می توان آنها را با محیط رشد پر کرد. سپس نهالهای کوچک یک نهالستان دوباره در این جیب ها کاشته می شوند که رشد می کنند تا بخشی از سیستم بزرگتر را تشکیل دهند. اغلب این نوع دیوارههای گیاهی با استفاده از سیستم آبیاری تعبیه شده در دیوار آبیاری میشوند. این کار تضمین میکند که گیاهان با جذب رطوبتی که در جیب های نمدی توزیع میشود، هیدراته میمانند.
مشابه واحدهای مدولار، تعمیر و نگهداری می تواند نسبتاً آسان باشد. این به این دلیل است که تعمیر و نگهداری محلی است و به راحتی می توان با تعویض گیاهان یا پانلهای جیبی نمدی که نیاز به تعویض دارند، انجام داد.
ساختار مشبک داربستی
این سیستم بیشتر در محیطهای بیرونی استفاده میشود و اغلب از دیوار یا سطح عمودی بیرون زده میشود. یک سازه ثانویه، معمولاً یک شبکه ساخته شده از فلز یا چوب، به عنوان چارچوبی برای پوشش گیاهی تنظیم میشود. سپس گیاهان ریشه دار در زمین یا گلدان به سمت بالا رشد می کنند و خود را به این چارچوب عمودی میچسبانند. از طریق رشد آنها، پوشش گیاهی به سمت بالا می رود تا شکاف های درون ساختار مشبک داربست را پر کند و شکلی ضخیم و پرچینی از سبزه ایجاد کند.
نگهداری از این سیستم ها می تواند چالشبرانگیزتر باشد. آنها اغلب به سیستمهای آبیاری خارجی نیاز دارند که در چارچوب ساختاری آنها ادغام نشده باشد. علاوه بر این، با رشد گیاهان، برای جلوگیری از رشد بیش از حد، به هرس و مراقبت بیشتری نیاز دارند. این کار می تواند مدیریت آنها را در طول زمان سخت کند.
مزایای دیوارهای سبز
دیوارهای زنده مزایای زیادی برای اطرافیان دارند. دیوارهای گیاه علاوه بر ایجاد یک محیط بصری جذاب، می توانند اثرات بسیار کاربردی و ملموسی بر محیط اطراف داشته باشند. یکی از مزایای کلیدی این است که دیوارهای سبز محیط کوچک خود را ایجاد میکنند که این ریزاقلیم ها دما را تنظیم میکنند و به عنوان فضایی عمل میکنند که گیاهان کوچک، حیوانات و سایر موجودات میتوانند در آن زندگی کنند. با ایجاد یک ریزاقلیم، دیوارههای گیاهان در بهبود تنوع زیستی در فضای باز بسیار عالی هستند. همچنین برای کاهش دمای داخلی و خارجی و ایجاد اختلاف دمایی چندین درجه مفید هستند.
در نماهای سبز، گیاهان مانع از جذب و تابش مجدد انرژی خورشیدی به محیط اطراف می شوند. انجام این کار به کاهش اثر جزیره گرمایی شهری کمک می کند. این بدان معناست که شهرهایی که معمولاً گرمتر از مناطق حومهای و روستایی هستند، میتوانند از این اقلیمهای کوچک که دما را تنظیم میکنند و کانونهایی برای رشد موجودات زنده ایجاد میکنند، بهرهمند شوند.
دیوارهای سبز علاوه بر ایجاد ریزاقلیم، در افزایش سلامت و تندرستی بسیار عالی هستند. در حال حاضر، یکی از مهمترین نگرانیهای تهدید کننده سلامت، سطوح خطرناک آلاینده ها و ریزذرات در محیطهای شهری است. برای مبارزه با این، گیاهان در جذب این سموم از طریق فرآیندهای طبیعی و تمیز کردن هوایی که تنفس میکنیم عالی هستند. علاوه بر این، ویژگیهای طراحی بیوفیلیک مانند دیوارهای سبز نشان داده شده است که سلامت و رفاه کلی را به ویژه با کاهش سطح استرس، تقویت خلق و خو و افزایش رفاه ذهنی بهبود می بخشد.
در کنار بهبود سلامت جسمی و روانی، زیرساختهای سبز برای ایجاد محیطهای زندگی و کار مساعد مفید هستند. مشخص شده است که ویژگی های بیوفیلیک آنها باعث افزایش بهره وری و خلاقیت میشود. در همین حال، خواص بالشتکی طبیعی گیاهان به کاهش صداها برای محیطی آرامتر کمک میکند.
_____________________________
منبع:
https://inhabitat.com/what-do-you-need-to-know-about-plant-walls
نظرات