مقابله با گرمای شهری توسط فناوری شبکه‌های سرمازا

شهریار تبریز/آذر کریم‌زاده: این شبکه‌ها خنک‌کردن گروهی از ساختمان ها را با کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن و اجتناب از پدیده جزیره گرمایی شهری ممکن می‌کنند.

شبکه‌های سرمازا از لوله‌های زیرزمینی تشکیل شده‌اند که امکان انتقال سرما به مجموعه‌ای از ساختمان‌ها را که عمدتاً شامل ساختمان‌های بخش سوم اقتصاد (۸۸%)، به ویژه ادارات، بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و فرودگاه‌ها می شود را فراهم می‌کنند. آنها به گونه ای کاملاً ساده، ساختمان ها را در بخش های مسکونی (۰.۳٪) و صنعتی (۱۲٪) خنک می‌کنند.

شبکه های سرمازا چگونه کار می کنند؟

شبکه‌های سرمازا شامل یک مرکز سرمایشی است که می‌تواند با استفاده از دو فناوری، سرما تولید کند : یا توسط واحدهای تبرید با تراکم الکتریکی -که این رایج‌ترین مورد است - یا با واحدهای تبرید جذبی، با استفاده از یک منبع گرم. آنها همچنین از ذخیره ای از یخ و آب سرد تشکیل شده‌اند که استفاده از مرکز سرمایشی را در ساعات اوج مصرف محدود می‌کند، همچنین یک شبکه توزیع که مسئول جریان آب سرد بین مکان‌های تولید و ساختمان‌ها است. و در نهایت مجهز به مرکز ثانویه تبادل در پای ساختمان ها که امکان انتقال انرژی از شبکه سرد به مدار داخلی هر ساختمان را فراهم می‌کند.

به عنوان مثال در کشوری همچون فرانسه، در سال ۲۰۲۱، حدود ۱۴۴۵ ساختمان هر کدام به یکی از ۳۵ شبکه سرمایشی متصل شدند. روندی که توانست در سال های آتی پیشرفت خوبی داشته باشد. بر اساس اهداف تعیین شده توسط برنامه انرژی چند ساله، انتقال سرما توسط شبکه‌ها بایستی در پایان پنج سال آینده به ۳ تراوات ساعت در سال در مقایسه با ۰.۷۸ تراوات ساعت امروزی برسد.

مزایای شبکه‌های سرمازا

شبکه‌های سرمازا مزایای بسیار متعددی دارند. آنها امکان بهینه‌سازی تولید سرما را با استفاده از منابع سرمای طبیعی و تجدیدپذیر فراهم می‌کنند. در واقع، به لطف کنترل سیالات خنک کننده، گازهای گلخانه ای کمی را انتشار می‌دهند.

به علاوه، این شبکه ها اثرات جزایر گرمایی شهری را کاهش می‌دهند، که بر خلاف تهویه مطبوع شخصی، شبکه های خنک کننده در این امر دخیل نیستند. این شبکه‌ها همچنین، در عصری که در آن سیستم های تهویه شخصی برق زیادی مصرف می‌کنند و قیمت آنها در ماه‌های اخیر به طور مداوم در حال افزایش بوده است، قیمت های رقابتی با صرفه ای را ارائه می‌دهند.

این بخش از فناوری بسیار در حال رشد و توسعه است، بخصوص با اجرای شبکه های نوآورانه‌ای مانند شبکه‌ای که در شهر انسی مستقر شده و در آن از آب دریاچه برای خنک کردن ساختمان ها با استفاده از "خنک کننده آزاد" استفاده می شود. این شبکه جدید ۱۰۰ درصد نیازهای تهویه مطبوع ساختمان های متصل را تضمین می کند که ۵۰۰ مگاوات ساعت در سال تخمین زده می‌شود. شبکه سرمایش پاریس، بنام خنک کننده پاریس، اولین شبکه در سطح اروپا، نیز از خنک کننده رایگان با استفاده از آب رودخانه سن بهره می برد و سالانه ۳۷۰ گیگاوات ساعت انرژی سرمازا را بین ۷۳۸ مشترک توزیع می کند که شامل هتل‌ها، فروشگاه های بزرگ، دفاتر و موزه های پایتخت است.

از اینرو، پیش بینی می شود که در شرایط گرم شدن کره زمین و افزایش شهرنشینی، شبکه‌های سرد توسعه روزافزونی پیدا کنند. برنامه چندساله انرژی ۲۰۲۰ در نظر دارد انتقال سرما توسط شبکه ها را تا سال ۲۰۲۸ در مقایسه با سال ۲۰۱۶ تا میزان سه برابر افزایش دهد.

___________________________

منبع:

https://leshorizons.net/reseaux-froid-solution-contre-chaleur-en-ville/