شهریار تبریز/رضا عالش‌زاده: می توان گفت بعد از حل چالش‌های تولید، معماران اکنون می توانند تقریباً هر چیزی را به طور موثر و کارآمد در یک نما حجاری و مجسمه‌سازی کنند.
به دنبال پیشرفت در زمینه پرینت سه‌بعدی با وضوح بالا در قالب نمونه‌های اولیه، در سال گذشته شاهد تحقق پروژه‌های معماری با استفاده از فناوری در سطح نما بوده‌ایم. به عنوان مثال، استودیو RAP در آمستردام کشور هلند به طور موثری سیستم‌های مدولار شده با چاپ سه‌بعدی را تولید کرده است که از هندسه های ایجاد شده الگوریتمی استفاده می‌کنند.
همین سال گذشته، آنها «سرامیک هاوس»، یک فروشگاه بوتیک در آمستردام را با استفاده از کاشی‌های سرامیکی تولید شده با پرینت سه بعدی نماکاری کردندکه این سرامیک های مجسمه مانند جداگانه بر روی یک قاب فولادی ضدزنگ با برش لیزری نصب‌شده بودند. آنها این کار را با استفاده از طراحی الگوریتمی الهام گرفته از هنر بافندگی انجام دادند.
تاکنون، بسیاری از نمونه‌سازی‌های معماری چاپ سه‌بعدی بر اساس انجام تغییرات در قابلیت‌های ساختاری و فرآیند تولید لایه‌ای، آزمایش مواد و محدودیت‌های معماری با وضوح بالا که می‌تواند تولید شود، بوده است. تحقیقات زیادی از ETH زوریخ پتانسیل پرینت سه‌بعدی را در ساخت قطعات بسیار دقیق، از جمله توسعه ستون‌های بتنی بسیار تزئینی و صفحه های فلزی مورد بررسی قرار داده است. تکنیک‌های ساخت و ساز سنتی و مهارت‌های ساخت نیز به عنوان الهام‌بخش برای ایجاد قطعات پرینت سه‌بعدی پرمعنا بر اساس تکنیک‌های صنایع دستی سنتی استفاده شده‌اند.
این در حالیست که آزمایش‌های زیادی به ارزیابی محدودیت‌های این فن‌آوری و جنبه های زیبایی‌شناسی آن در حال انجام هستند. در این راستا به نمونه‌های اولیه که تلاش به ادغام هنر و ساخت وساز را با استفاده از این فناوری داشتند و به ویژه برخی از آثار مایکل هانسمیر و اخیراً بری وارک توجه زیادی شده است.
آنها هر دو با هنر کامپیوتری و الهام گرفته از طبیعت کار می‌کنند. مایکل هانسمیر و بنجامین دیلنبرگر الگوریتم‌هایی را بر اساس فرآیندهایی که در طبیعت مشاهده می‌کنند نوشته و هندسه‌های فوق‌العاده پیچیده‌ای را ایجاد می‌کنند که قادر به چاپ سه بعدی هستند. اثر هنری بری وارک که با هوش مصنوعی ساخته شده است، فرآیندهای فرسایش طبیعت را تقلید کرده و فرم‌هایی را ایجاد می کند که مرزهای میان بین هنر طبیعی و زینتی را محو می‌کند.
ادغام این فناوری‌ها در معماری هنوز در مراحل اولیه است. با پیشرفت فناوری پرینت سه‌بعدی و تولید تصویر، سوالاتی در مورد هنر، دکوراسیون و تزیینات در معماری به طور اجتناب‌ناپذیری باز خواهد شد.
آیا این فرصت فضایی برای کارهای میان رشته‌ای معماری و هنری بیشتر می‌شود؟ آیا فرصتی را برای معماران فراهم می‌کند تا از هنر و مجسمه‌سازی الهام بگیرند؟
به مدد توانایی تولید تصویر، پیروی از مفاهیم نوستالژیک زینت بی‌معنی است. در دسترس بودن نرم افزارهای تولید تصویر فوق سریع و فرصت‌های تولیدی که پرینت سه‌بعدی به ارمغان می‌آورد، دنیای جدیدی را برای کاوش معماران، امکانات جدید برای خلاقیت و نوآوری، و همچنین فرصتی برای افزودن بافت‌های پرمعناتر به معماری و شهرها فراهم می‌آورد.
_______________________
منبع:
نظرات