هبیتات و سکونتگاه‌های غیررسمی
یکی از بارزترین نمودهای رشد سریع شهرنشینی امروزه در قالب حاشیه‌نشینی و سکونتگاه‌های غیررسمی در کشورهای در حال توسعه به نمادی از فقر شهری بدل شده است. از آنجایی که زمین تنها جای امن و مناسب برای زندگی بشر است، ضرورت دارد تا از این میراث نسل‌ها به بهترین شکل بهره‌برداری شود. زمینی که امروز اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر ساکن در سکونتگاه‌های غیررسمی کمترین نقش را در ایجاد مخاطرات آن را دارند اما بیشترین آسیب‌ها را متحمل شده‌اند. به نحوی که میزان تاب‌آوری آنها در برابر مخاطرات طبیعی همچون سیل و زلزله، خسارات جبران‌ناپذیر مالی و جانی را در سطح حداقلی قرار داده و در برابر مخاطرات انسان‌سازی نظیر همه‌گیری کووید-۱۹ که ابتدایی‌ترین راهبرد برای مقابله با آن را در «خانه‌ماندن» قرار دادند، این قشر بی‌پناه‌ترین بودند. سکونتگاه‌های غیر رسمی از منظر حکمرانی مطلوب و هبیتات نظام حکمرانی در قانون اساسی دغدغه حوزه مسکن را در اصل سی و یکم ...
متن کامل خبر در سایت پایگاه خبری وزرات راه و شهرسازی
نظرات