کاهش ازدحام ترافیک در سایه فناوری‌های نوآورانه

شهریار تبریز/آذر کریم‌زاده : پس از سال‌ها بسیج سیاست‌ها برای کاهش جایگاه خودرو در خیابان‌های شهر، حضور خودرو در مناطق شهری همچنان تنش‌های متعددی را ایجاد می‌کند (ترس از دست دادن فعالیت‌های تجاری، تضاد کاربری، تحریم خودروهای شاسی‌بلند و غیره). در این یادداشت به مروری بر راه‌حل‌هایی که شهر را به طور پایدار متحول می‌کنند می‌پردازیم‌:

سال‌ها می‌گذرد  اما این بحث همچنان مطرح است که آیا ما می‌توانیم به سمت شهرهای بدون خودرو حرکت کنیم؟ از یک طرف، عدم دسترسی و کاربردی‌بودن وسایل حمل و نقل عمومی، ناامن‌بودن دوچرخه‌سواری، نیاز به داشتن ماشین جهت ترانسفر فرزندان یا خریدکردن و وابستگی گاه احساسی به ماشین باعث شده است که این بحث‌ها با افزایش فاصله مسکن و محل کار به دلیل بحران مسکن و افزایش قیمت اجاره‌بها مشروعیت بیشتری پیدا کنند.

از سوی دیگر، اگرچه حذف خودروها از شهرها در دستور کار نیست، اما بسیاری از کارشناسان، انجمن‌ها و مقامات منتخب، به فاصله قابل توجهی که بین مفیدبودن خودروها و جایگاه مهمی که در شهر دارند تاکید می‌کنند. از آنجایی که مفهوم تحرک هوشمند دنیای حمل و نقل را تکان داده است، با تمرکز بر راه‌حل‌های جایگزین، آیا می‌توانیم رانندگان را فراموش کنیم در حالیکه ماشین همچنان بهترین وسیله برای رسیدن به محل کار است : تقریباً ۷۵٪ از کاربران می‌گویند که روزانه از آن استفاده می‌کنند. برای این ناوگان خودرویی در فضای شهری چه راهکاری می‌توانیم ارائه دهیم؟ فضای هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا، از جمله پارکینگ هوشمند می‌تواند پاسخی به این چالش ارائه دهد.

آیا فناوری می‌تواند ما را از ازدحام ترافیکی نجات دهد؟

برای کاهش اثرات منفی وابستگی ما به خودروها، پروژه‌های پارکینگ هوشمند در سال‌های اخیر چند برابر شده‌اند تا به جوامع اجازه دهند پارکینگ در شهرهای خود را راحت‌تر از گشت‌های پلیس شهری تنظیم کنند و در نتیجه جریان ترافیک را بهبود بخشند. اگر شهرهای بزرگ، مانند بارسلونا، چهره‌های پیشرو در این جنبش در اروپا بوده‌اند، شهرهای کوچک‌تر نیز این رویکرد را آغاز کرده‌اند، مانند شهرک مورو، با ۳۲۰۰۰ نفر جمعیت در دپارتمان ایولین فرانسه. ۶۰۰ سنسور هر کدام روی سطح زمین یک پارکینگ نصب شد تا به شهر نشان دهد که آیا این فضا اشغال شده است یا خیر. این فناوری امکان اطلاع از میزان اشغال هر پارکینگ و همچنین میانگین زمان صرف شده را فراهم می‌کند. این اطلاعات که به افسران پلیس در آن حوالی منتقل می‌شود، به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا بطور مستقیم وسایل نقلیه پارک شده در فراتر از یک آستانه مشخص را هدف قرار دهند.

در ماه‌های اول نصب، افسران پلیس در شهرک مورو، مانند سایر بخش‌های مربوطه، ممکن است در برابر این فناوری مقاومت کنند، با این تصور که رویکرد انسانی آنها در حال "جایگزینی" است. به همین ترتیب، برخی از رانندگان ممکن است احساس کنند که بیشتر تحت نظر هستند. با این حال، زمانی که مرحله سازگاری و تطبیق آموزشی سپری شود، برعکس، روابط بین پلیس و جمعیت می‌تواند بهبود یابد. به خصوص به این دلیل که وجود حسگرها به ماموران پلیس اجازه می‌دهد تا زمان کمتری را برای بررسی هر خودرو صرف کنند و در نتیجه زمان را برای بحث با رانندگان با رویکردی انسانی‌تر مدیریت کنند.

این راه‌حل‌های پارک هوشمند را می‌توان از طریق سیستم‌های دیگر، مانند دوربین‌هایی که در بالا قرار می‌دهند و امکان ثبت ترافیک را فراهم می‌کند، به کار برد. این دوربین‌ها، مانند سنسورهای جداگانه، می‌توانند اطلاعات را به علائم ترافیکی یا برنامه‌های کاربردی نیز انتقال دهند، از این‌رو، زمان کمتری صرف رانندگی در سطح شهر و جستجوی مکان پارک صرف می‌شود.

با این حال، خطر درگیرشدن با فناوری حل‌گرایانه وجود دارد. اول از همه به این دلیل که همه شرکت‌های پارکینگ هوشمند برابر نیستند و شهرهایی که از یک ارائه‌دهنده خدمات استفاده می‌کنند، نه تنها کنترل مستقیمی بر ابزار و الگوریتم آن ندارند، بلکه نسبت به خرابی‌هایی که تلاش‌های خاصی را در شهرهای هوشمند به هم زده است نیز دسترسی ندارند. در اینجا می‌توان تجربه شهر نیس را مثال زد، یکی از اولین شهرهایی که از پارکینگ هوشمند از طریق سنسورهای حاشیه پیاده‌روها، ۳۰۰ پارکومتر و یک برنامه پرداخت از راه دور موبایل استفاده کرده است. پس از ۳ سال کار، این راهکار به دلایل مختلفی همچون نقص‌های کامپیوتری، خطرناک بودن پرداخت با گوشی هوشمند در حین رانندگی، همچنین فرهنگ عمومی و قابل تحمل دوبل‌پارک که حسگرها آن را در نظر نمی‌گرفتند و در نهایت مشکل گنجاندن موارد استفاده در الگوریتم، کنار گذاشته شد.

رواج ترکیبات کاربردی

از آنجایی که امروزه کاهش چشمگیر  و سریع  تعداد خودروها در شهرهایمان دشوار به نظر می‌رسد، آیا می توان حداقل از متراژ بی‌شمار پارکینگ جهت توسعه کاربری‌های جدید استفاده کرد؟ این مسیری است که به نظر می‌رسد بسیاری از شهرها در پی آزمایش‌هایی که توسط "روز پارکینگ و پارکلت‌ها" قابل مشاهده است، دنبال می‌کنند که هدف از آن تبدیل موقت یا دائمی استفاده از یک فضای پارکینگ، به یک باغ کوچک، یک تراس برای استراحت و نوشیدن قهوه، پارکینگ دوچرخه یا یک نیمکت ساده است. این ایده راهی برای شروع به اشتراک‌گذاری بهتر فضای عمومی، اما همچنین برای نشان دادن تعدد و تشدد کاربردهای انکار شده توسط ترافیک خودرو است.

در حالی که قانون اخیر نصب پنل‌های فتوولتائیک در پارکینگ‌های خاص را الزامی کرده است، جوامع ایده ترکیب این کاربردهای متناقض را با پارک کردن خودرو در حالی که به یک رویکرد زیست‌محیطی کمک می‌کند ترویج می‌دهند. بنابراین می‌توانیم آلاچیق گیاهی نصب شده در شهر کرپانتره فرانسه را در بالای یک پارکینگ ۱۸۰ فضایی در مرکز راهروی سبز شهر ذکر کنیم. علاوه بر اینکه این آلاچیق با چشم‌انداز محلی ادغام می شود، این نصب منجر به ایجاد سایه در فضاهای پارکینگ شده و مانع گرم‌شدن بیش از حد خودرو می‌شود و در عین حال اثرات جزایر گرمایی شهری ایجاد شده توسط آسفالت و ترافیک را خنثی می‌کند. برخی دیگر ترجیح می‌دهند از راهکارهای پارکینگ سبز استفاده کنند که در قالب پوشش‌های سلولی، به آب اجازه نفوذ به زیرزمین‌ها را می‌دهد و بدین ترتیب چرخه طبیعی آب را رعایت می‌کند.

مثالی دیگر را می توان در ادغام باغبانی با فضای پارکینگ بیان کرد. یکی از استارت‌آپ‌های فرانسوی متخصص در ایجاد باغ سبزیجات، قطعه‌ای از فضای میانی پارکینگ نمایندگی خودرو را به یک فضای باز به وسعت ۱۶۰ متر مربع تبدیل کرده و به پرورش میوه و سبزیجات اختصاص دادند. بدین ترتیب، کارمندان و رهگذران این شرکت می‌توانند در این فضا جمع شوند تا در صورت مساعد بودن هوا، به ملاقات پرداخته و حتی مراسم جشن ترتیب دهند.

بنابراین، بدون حذف فضاهای پارک - که در ۹۵٪ مواقع وسایل نقلیه متوقف شده را در خود جای می‌دهند، می‌توان ترکیبی از کاربری‌ها را در خود پارکینگ‌ها تصور و اجرا کرد. از این‌رو گام نخست جهت آزمایش امکاناتی که با کاهش جایگاه خودرو در شهر و فعال‌سازی فضاهایی که اکنون مورد غفلت قرار گرفته‌اند، ممکن شده است. در واقع، پارکینگ هوشمند تنها یک راه حل در شبکه حمل و نقل شهری هوشمند نیست بلکه مجموعه‌ای بزرگ و متنوع از راهکارها برای بهینه‌سازی، کنترل یا حتی ایمن کردن پارکینگ در شهر است. با وجود این، مدیریت هوشمند پارکینگ که برای بهره‌مندی کاربرانی مانند مدیران فضای پارک در نظر گرفته شده است، همچنان با مسائل مختلف مربوط به مکان، آب و هوا یا حتی مردم باید سازگار باشد.

منبع:

https://www.demainlaville.com/va-t-on-reellement-vers-la-disparition-de-la-voiture-en-ville/