آیا سخنان عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، غریب ماند؟

آیا مفاهیم مندرج در سخنان دکتر عباس آخوندی در همایش چهلمین سالگرد تاسیس جامعه مهندسان مشاور ایران (چهارشنبه ۱۸ دی در برج میلاد)، غریب ماند؟ آیا این مفاهیم هنوز تازه، عجیب و غریب است؟
دکتر آخوندی در میان مهندسان مشاور کشور سخنانی گفت که به نظر من بسیار کلیدی و بنیادی بود. اما آنقدر که پس از سخنرانی از چند نفر از حاضران پرسیدم، به اندازه‌ی سخنرانیهای دیگر به جان مخاطبان ننشسته بود.
سخنان آقای زنگنه در جای خود بسیار ارزشمند بود. سخنان وزیر نفت سخنانی درست، شجاعانه و معطوف به نقد خویش بود، بویژه آنکه این سخنان از زبان کسی بود که در حد شناخت من پایبندی‌اش به اخلاق حرفه‌ای از بسیاری کسان دیگر بیشتر است.
پس من در اینجا به هیچ وجه، این دو وزیر را با هم مقایسه نمی‌کنم؛ حتی سخنانشان را هم با یکدیگر مقایسه نمی‌کنم. اینان هر دو سخنانی گفتند که هر کدام در جای خود درست بود. آنان در جایگاه خود درست سخن گفتند.
من به این فکر می‌کنم که پرسش بنیادی من این است که: چرا باید مخاطبان سخنرانیها، یکی از این دو جایگاه را به درستی نفهمیده‌باشند؟ من به این فکر می‌کنم که چرا مهندسان پیشرو و فکور ما وقتی یک سطح یا یک جنبه‌ی موضوع مطرح شود می‌فهمند اما وقتی سطح یا جنبه‌ی دوم (که اگر اهمیتش بیشتر نباشد قطعا کمتر هم نیست) چنان رفتار می‌کنند که گویا موضوع را نفهمیده‌اند؟
من دارم واکنش مخاطبان را مقایسه میکنم. وقتی حاضران در میان سخنان آقای زنگنه چند بار دست ‌زدند و میان سخنان آقای آخوندی فقط یک بار با خود گفتم این به دلیل آن است که سخنران نخست در برخی جاها به گروههای مشخص و متعینی اشاره کرد که نمایندگان متشکل آنان در سالن حضور داشتند. اما بعد از سخنرانی که برخی واکنشها را شنیدم و خودم هم از چندین نفر پرسیدم، شبیه این را زیاد شنیدم که: آقای آخوندی حرفهای خیلی ملموسی نزد!
اگر سخنان آقای آخوندی درباره‌ی «پارادایم ذهنی مهندسان»، «توجه به تفاوت عمران با توسعه»، و بویژه «بیان تفاوت مهندس کارگزار و مهندس شهروند» و ... در جمع مشاوران که (خواص جامعه‌ی مهندسی محسوب می‌شوند) اینگونه فهم می‌شود، در جمع عامتر مهندسان که شامل پیمانکاران و سازندگان و ... باشد چگونه فهم خواهد شد؟
ما مهندسان چه زمانی به سطح فکری و فرهنگی طرح‌شده در سخنان آقای آخوندی خواهیم رسید؟
نظر شما چیست؟
به گمان من، حرفهایی از جنس سخنان آقای آخوندی در میان ما مهندسان هنوز خیلی غریب و تازه است. بله حرفهای وی گویا هنوز تازه است. به همین دلیل، علاوه بر ابیاتی که در همایش جامعه مشاوران از مولوی خواندند، من هم این نیم‌بیت را از مولانا اضافه می‌کنم که: هین سخن تازه بگو، تا دو جهان تازه شود!