آشنایی با پارک ملی سرخه حصار
منطقه سرخه حصار یکی از قدیمی‌ترین شکارگاه‌های ایران با مساحتی برابر ۹۱۹۵ هکتار در سال ۱۳۶۱ به عنوان پارک ملی شناخته شد.
به گزارش بنانیوز(BanaNews.ir)؛ این منطقه، نیمه کوهستانی و تپه ماهوری با دامنه ارتفاعی ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰متر و اقلیم نیمه خشک معتدل که حداقل و حداکثر مطلق دمای آن ۳۰- و ۴۰ درجه سانتیگراد و بارندگی سالیانه آن ۲۰۰ تا ۷۰۰ میلیمتر است. این پارک نیز از تنوع زیستی بالایی برخوردار بوده و دارای اهمیت تحقیقاتی بسیار بالایی است.
گونه‌های گیاهی مانند بنه، بادام کوهی، اُرس، زرشک، زالزالک، زبان گنجشک، گز، تاغ، انجیر وحشی، تنگرس، گون، درمنه و شیرخشت پوشش گیاهی این منطقه را تشکیل می‌دهند. سرخه حصار را می‌توان زیستگاه آهو محسوب کرد. از دیگر جانوران این منطقه می‌توان به قوچ و میش البرز، بز و پازن، گراز، پلنگ، کفتار، گربه وحشی، گربه پالاس، کاراکال، گرگ، تشی گورگن، قرقی، طرلان، کرکس، فاخته، کبک، تیهو، گرزه مار، افعی دماوندی و لاک پشت مهمیز دار اشاره کرد. همجواری این پارک با کلان شهر تهران، راه‌های دسترسی فراوان و تنوع زیستی بالا، زمینه‌های جلب محققان را به این پارک فراهم نموده است.
فلور منطقه
در کل منطقه ۵۱۷ گونه گیاهی شناسایی شده که متعلق به ۷۰ تیره گیاهی هستند. از این تعداد ۳۳۲ گونه در ردیف گونه های گیاهی علفی چندساله، ۱۲۶ گونه جزء گونه های یکساله، ۶ گونه گیاهان بوته ای، ۲۹ گونه گیاهان درختچه ای و ۲۴ گونه در ردیف گیاهان درختی هستند که این حالت بیانگر شرایط مناسب رویش در منطقه‌ای است که یکی از گونه های شاخص گیاهی آن بنه است.
فون منطقه
تاکنون ۳۸ گونه از رده پستانداران (قوچ و میش، کفتار و ...)، ۱۱۸ گونه از رده پرندگان، ۲۷ گونه از رده خزندگان (۹ گونه سوسمار، ۱۷ گونه از راسته مارها، یک گونه لاک پشت)، دو گونه دوزیست (وزغ سبز و وزغ معمولی) و هفت گونه ماهی در این مجموعه شناسایی شده‌اند.
وجود کفتار و خالص‌ترین جمعیت قوچ و میش البرز مرکزی از جمله ویژگی‌های این دو پارک ملی است.
ایسنا
نظرات