متن کامل گزارش کمیسیون انرژی برای اصلاح قانون نفت‌وگاز

متن کامل گزارش کمیسیون انرژی برای اصلاح قانون نفت‌وگاز

www.BanaNews.irبر اساس گزارش کمیسیون انرژی برای اصلاح قانون نفت و گاز، وزارت نفت یک نسخه از قراردادهای منعقده مربوط به صادرات گاز طبیعی و قراردادهای اکتشاف میادین نفتی را به‎صورت محرمانه به مجلس تسلیم می‌کند.

به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) متن کامل این گزارش که یک نسخه آن در اختیار فارس قرار گرفت، به این شرح است:

*طرح اصلاح قانون نفت

ماده ۱ ـ ماده یک قانون نفت مصوب ۹ مهر ۱۳۶۶ که از این پس قانون نامیده می شود به شرح ذیل اصلاح می شود:

ماده ۱ ـ اصطلاحات این قانون در معانی مشروح ذیل به کار می برود:

۱ـ نفت: هیدروکربورهایی که به صورت نفت خام، میعانات گازی، گاز طبیعی، قیر طبیعی ، پلمه سنگهای نفتی و ماسه های آغشته به نفت به حال طبیعی یافت شده و یا طی عملیات بالادستی به دست می آید.

۲ـ گاز طبیعی: هیدروکربورهایی که در سازندهای گازی مستقل، گنبدهای گازی و یا محلول در نفت در شرایط متعارف به حالت گاز موجود است و یا طی عملیات بالدستی همراه با نفت خام به دست آید.

۳ ـ منابع نفتی: هر یک از منابع و یا مخازن زیرزمینی یا روزمینی در در تقسیمات داخل سرزمین، آبهای داخلی، ساحلی، فلات قاره و بین المللی مجاور مرزهای کشور و آبهای آزاد بین المللی که احتمال وجود نفت در آن است مشخصات فنی و مختصات جغرافیایی آن توسط وزارت نفت مشخص می گردد.

۴ـ عملیات بالادستی نفت: کلیه مطالعات، فعالیت ها و اقدامات مربوط به اکتشاف، حفاری، استخراج، بهره برداری و صیانت از منابع نفتی، انتقال، ذخیره سازی و صادرات آن مانند: چی جویی، نقشه برداری، زمین شناسی، ژئوفیزیک ، ژئوشیمی، حفر و حدمات فنی چاهها، تزریق گاز، آب، هوا و یا هر فعالیتی که منجر به برداشت بهینه و حداکثری از منابع نفتی گردد و نیز احداث و توسعه تاسیسات و صنایع وابسته، تحدید حدود، حفاظت و حراست آنها برای عملیات تولید و قابل عرضه کردن نفت در حد جداسازی اولیه، صادرات و یا استفاده در عملیات پایین دستی را شامل شود.

مواردی نظیر مدیریت و نظارت بر تامین کالاها و مواد صنعتی، آموزش و تامین نیروی انسانی، ایجاد و حفظ شرایط ایمنی، بهداشت و محیط زیست و انجام کلیه فعالیت های لازم جهت ایجاد، ارتقاء و انتقال فناوری برای پشتیبانی عملیات فوق جزء عملیات بالادستی محسوب می شود.

۵ـ عملیات پایین دستی نفت: به کلیه مطالعات، فعالیت ها و اقدامات مربوط به عملیات تصفیه و چالایش در تاسیسات پالایشی جهت تولید فرآورده های نفتی و استفاده از آنها برای تولید محصولات پتروشیمیایی و انتقال، ذخیره سازی، توزیع، فروش داخلی، صادرات و واردات فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی اطلاق می شود.

مواردی نظیر تامین کالاها و مواد صنعتی، آموزش و تامین نیروی انسانی، ایجاد و حفظ شرایط ایمنی، بهداشت و محیط زیست و انجام کلیه فعالیت های لازم جهت ایجاد، ارتقاء و انتقال فناوری برای پشتیبانی عمریات فوق جزء عملیات پایین دستی محسوب می شود.

۶ـ واحد عملیاتی: هر واحد، سازمان، موسسه یا شرکتی که عملیات بالادستی یا پایین دستی نفت را به صورت اصلی، فرعی، تخصصی، عمومی و خدمات جنبی نفتی براساس قوانین و مقررات مربوط عهده دار است.

۷ـ تولید صیانت شده از منابع نفت: کلیه عملیاتی که منجر به برداشت بهینه و حداکثری ارزش اقتصادی تولید از منابع نفتی کشور در طول عمر منابع مذکور می شود و باعث جلوگیری از اتلاف ذخایر در چرخه تولید نفت براساس سیاست های مصوب می گردد.

۸ـ فرآورده های نفتی: کلیه محصولاتی که در تاسیسات فرآوری و پالایش نفت به دست می آید و می تواند به طور مستقیم مصرف و یا در سایر واحدهای عملیاتی و پتروشیمیایی به محصول نهایی تبدیل شود.

۹ـ محصولات پتروشیمیایی: کلیه محصولاتی که در تاسیسات پتروشیمیایی از نفت و فرآورده های نفتی به دست می آید و می تواند به طور مستقیم مصرف و یا برای تولید محصول نهایی در عملیات استفاده شود.

۱۰ـ محصولات نهایی: محصولات که پس از تولید، امکان تولید محصول دیگری از آنها نیست و به طور مستقیم قابلیت مصرف دارند.

۱۱ـ انتقال نفت: کلیه اقدامات و عملیاتی که برای ارسال نفت استخراج شده یا استحصال شده از منابع نفتی به تاسیسات پالایشی و پتروشیمیایی و پایانه های صادراتی انجام می گیرد. این تعریف، ارسال نفت از مبادی وارداتی به تاسیسات پالایشی و پتروشمیایی را نیز شامل می گردد.

۱۲ـ انتقال فرآورده های نفتی: کلیه اقدامات و عملیاتی که برای ارسال فرآورده های نفتی از تاسیسات پالایشی، مبادی وارداتی و انبارهای اصلی و تدارکاتی، مبادی توزیع، تاسیسات پتروشیمیایی و یا پایانه های صادراتی انجام می گیرد.

۱۳ـ خطوط لوله: کلیه خطوط انتقال منابع نفتی به تاسیسات پالایشی و پتروشیمیایی و یا مبادی صادرات و واردات و همپنین خطوط انتقال فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی به انبارهای اصلی و مبادی توزیع داخلی و پایانه های صادراتی که از طریق لوله انجام می شود.

۱۴ ـ تجارت نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی: به اقدامات و عملیاتی بازاریابی، قیمت گذاری و عقد قرارداد خرید و فروش، صادرات و واردات، انتقال (ترانزیت)، مبادله و معاوضه نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی اطلاق می شود.

۱۵ـ ذخیره سازی نفت و فرآورده های نفتی: کلیه اقدامات و عملیات مربوط به ذخیره سازی و بازآوری نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی در مخازن سطحی فلزی، بتنی، زیرزمینی اعم از مغازه های سنگی و نمکی و مخازن تخلیه شده نفت و معادن متروکه است که جهت تحویل به پایانه های صادراتی، تامین خوراک واحدهای پالایشی و پتروشیمیایی به منظور جلوگیری از توقف فعالیت واحدهای عملیاتی، همسان نمودن و افزایش کیفیت نفت و فرآورده های نفتی و ایجاد توازن بین تولید و مصرف انجام می شود.

۱۶ـ قرارداد نفتی: توافق دو یا چند جانبه بین وزارت نفت یا هر یک از شرکتهای اصلی تابعه آن یا هر واحد عملیاتی با یک یا چند واحد عملیاتی یا اشخاص حقیقی یا حقوقی در داخل یا خارج از کشور که براساس قوانین موضوعه، انجام تمام یا قسمتی از عملیات بالادستی و پایین دستی و یا تجارت نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی، مورد تعهد قرار می گیرد.

۱۷ـ امور حاکمیتی صنعت نفت: اعمال حق حاکمیت و مالکیت عمومی به نمایندگی از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران بر منابع نفتی و سیاستگذاری، برنامه ریزی، هدایت و راهبری و نظارت عالیه بر اقدامات اجرایی در صنعت نفت و پتروشیمی اعم از عملیات بالادستی و پایین دستی است.

۱۸ـ شرکت های اصلی تابعه وزارت نفت: شرکت های ملی نفت، گاز، پتروشیمی و پخش فرآورده های نفتی ایران که تابع وزارت نفت می باشند.

۱۹- شرکت‌های فرعی تابعه وزارت نفت: شرکت‌هایی که بیش از پنجاه درصد (۵۰%) سهام آنها متعلق به شرکت‌های اصلی تابعه وزارت نفت است.

ماده ۲- ماده ۲ قانون به شرح ذیل اصلاح می‌شود:

ماده ۲- کلیه منابع نفتی جزء انفال و ثروت‌های عمومی است. اعمال حق حاکمیت و مالکیت عمومی بر منابع مذکور به نمایندگی از طرف حکومت اسلامی برعهده وزارت نفت است.

ماده ۳- ماده ۳ قانون به شرح ذیل اصلاح می‌شود:

ماده ۳- نظارت بر اعمال حق حاکمیت و مالکیت عمومی بر منابع نفتی به عهده "هیات عالی نظارت بر منابع نفتی " است که به موجب این قانون و با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:

الف- وزیر نفت به‌عنوان دبیر هیئت

ب- معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری

پ- وزیر امور اقتصاد و دارایی

ت- رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

ث- رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی

ج- رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی

چ- دادستان کل کشور

ح- مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران

خ- یکی از معاونین وزارت نفت به انتخاب وزیر نفت

تبصره ۱- کلیه اعضای هیات، حق رای دارند.

تبصره ۲- جلسات هیات با تعداد حداقل هفت نفر از اعضای رسمیت می‌یابد و حضور دادستان کل کشور و یکی از روسای کمیسیون‌های مذکور الزامی است.

تبصره ۳- تصمیمات این هیات با رای اکثریت مطلق حاضرین قطعی است.

ماده ۴- ماده ۷ قانون به شرح ذیل اصلاح می‌شود:

ماده ۷- وظایف هیات عالی نظارت بر منابع نفتی به شرح زیر است:

الف- نظارت بر اجرای سیاست‌های کلی نظام در حوزه نفت و گاز

ب- نظارت بر اجرای سیاست‌های راهبردی و برنامه‌های مصوب وزارت نفت در فرآیند صیانت از منابع نفت و گاز

پ- نظارت بر قراردادهای مهم نفت و گاز

ت- تهیه گزارش سالانه و ارائه به محضر رهبر انقلاب اسلامی و مجلس شورای اسلامی

تبصره- چگونگی تشکیل و اداره جلسات هیات عالی نظارت بر منابع نفتی براساس دستورالعملی است که حداکثر سه ماه پس از ابلاغ این قانون با پیشنهاد وزیر نفت به تصویب هیات مذکور می‌رسد.

ماده ۵- یک ماده به شرح ذیل به‌عنوان ماده (۱۲) به قانون الحاق می‌شود:

ماده ۱۲- به منظور اجرا و تحقق طرح‌های توسعه‌ای صنعت نفت، درصدی از ارزش نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی تولیدی که در قانون بودجه سالانه کل کشور تعیین می‌شود، پس از کسر هزینه‌ها، معاف از مالیات و تقسیم سود سهام دولت، به وزارت نفت از طریق شرکت‌های اصلی تابعه ذی‌ربط تخصیص می‌یابد تا براساس قوانین موضوعه و اساسنامه شرکت‌های مذکور هزینه شود.

ماده ۶- یک ماده به شرح ذیل به‌عنوان ماده (۱۳) به قانون الحاق می‌شود:

ماده ۱۳- به منظور تامین منابع امور زیربنایی کشور، درصدی از درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام، میعانات گازی و گاز طبیعی پس از کسر ارزش گاز وارداتی تخصیص می‌یابد. میزان درصد و چگونگی استفاده از درآمدهای حاصله مذکور طبق قانون بودجه سالانه کل کشور تعیین می‌شود.

ماده ۷- یک ماده به شرح ذیل به‌عنوان ماده (۱۴) به قانون الحاق می‌شود:

ماده ۱۴- کلیه درآمدهای حاصل از فروش نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی پس از کسر پرداخت‌های بیع متقابل که به طور مستقیم به خزانه‌داری کل کشور نزد بانک مرکزی واریز می‌شود و درصدهای مقرر در مواد (۵) و (۶) این قانون، طبق قوانین و مقررات مربوطه برداشت و پرداخت می‌گردد.

تبصره ۱- درآمد حاصل از میعانات گازی تولیدی پس از واریز به حساب بانک مرکزی و کسر کسورات قانونی مربوط، با اعلام خزانه‌داری کل کشور به‌طور کامل بابت علی‌الحساب سهم مذکور در ماده (۵) در اختیار وزارت نفت از طریق شرکت‌های اصلی تابعه آن قرار می‌گیرد.

تبصره ۲- درآمد حاصل از فروش نفت خام و میعانات گازی مازاد بر قیمت‌های مندرج در قوانین بودجه سالانه کل کشور پس از کسر کسورات قانونی به حساب ذخیره ارزی نزد بانک مرکزی واریز می‌گردد تا براساس قوانین موضوعه هزینه شود.

ماده ۸- یک ماده به شرح ذیل به‌عنوان ماده (۱۵) به قانون الحاق می‌شود:

ماده ۱۵- وزارت نفت یک نسخه از قراردادهای منعقده مربوط به صادرات گاز طبیعی و گاز طبیعی مایع‌شده و قراردادهای اکتشاف و توسعه در میادین نفتی که متضمن تعهدات بیش از پنج سال است را به صورت محرمانه به مجلس شورای اسلامی تسلیم می‌نماید.

ماده ۹- ماده (۱۲) قانون به‌عنوان ماده (۱۶) به شرح ذیل اصلاح می‌گردد:

ماده ۱۶- از تاریخ تصویب این قانون، قانون نفت مصوب ۸/۵/۱۳۵۳ لغو می‌گردد.

 

 

    نظرات