اجرای برنامه سرشماری هوبره در دشت اله آباد قزوین
به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان قزوین، حسن عباس نژاد مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین دراین باره گفت: همزمان با سراسر کشور سرشماری هوبره در منطقه شکار و تیر اندازی ممنوع اله آباد استان قزوین با مشارکت و همکاری ادارات حفاظت محیط زیست شهرستان های بویین زهرا و آبیک و اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل انجام شد.
وی تصریح کرد: این سرشماری همزمان با سراسر کشور در منطقه اله آباد بوئین زهرا با حضور رئیس اداره حیات وحش اداره کل، کارشناسان اداره کل و کارشناسان حفاظت محیط زیست بوئین زهرا انجام شد وضعیت هوبره منطقه مورد بررسی قرار گرفت.
عباس نژاد ادامه داد: استان قزوین یکی از ۱۶ استان کشور است که هر ساله در دهه اول آذر سرشماری هوبره در زیستگاههای آن انجام می شود. منطقه شکار ممنوع اله آباد هم که شمالی ترین و غربی ترین زیستگاه این پرنده در کشور محسوب می شود میزبان کوچکترین جمعیت این پرنده بر اساس گزارش ملی سرشماری سال ۹۷ می-باشد که از سال ۱۳۹۲ و به منظور حفاظت بیشتر از این گونه ارزشمند به عنوان منطقه شکار و تیراندازی ممنوع تحت مدیریت قرار گرفته است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: هوبره در فهرست سرخ IUCN در رده پرندگان آسیب پذیر(VU) ثبت گردیده است. همچنین در ضمیمه Iکنوانسیون تجارت بین الملل گونه های در معرض انقراض(CITES) قرار دارد.
عباس نژاد اظهار کرد: هوبره از پرندگان بسیار زیبا و باشکوه کویرهاست.طول بدنش از نوک منقار تا انتهای دم، حداکثر به ۶۵ سانتی‌متر می‌رسد.نر و ماده شبیه هم هستند ، ولی نرها حدود ۱۰ درصد از ماده‌ها بزرگتر می‌باشند.هوبره نر دارای دمی نسبتا بلند و بالهایی باریک در هنگام پرواز است. دو رشته پرهای زینتی سیاه و سفید در حاشیه گردن دارند که سیاهی آنها در پشت گردن به خوبی مشخص است. زمینه پر و بالشان خاکی رنگ است که در زیر بالها کم و بیش سفید می‌شود. سر و تاجی با رگه‌های سیاه و سفید بر زمینه‌ای خاکی رنگ دارند و بالای دمشان خاکستری با رگه‌های عرضی تیره‌تر است. نرهای نابالغ شبیه ماده به نظر می‌رسند, اما پرهای زینتی حاشیه گردن ماده‌ها کمتر است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: زیستگاه هوبره‌ها درعرضهای جغرافیایی متوسط تا پایین و در نواحی مدیترانه‌ای، استپی و مناطق نیمه بیابانی و با نواحی باز و بدون پوشش و یا پوششهای بیابانی حداکثر بوته‌ای، دشت های خشک که پوشش گیاهی آنها ۲ متر باشد و اغلب گز و تاغ به صورت پراکنده و در نواحی دور افتاده زندگی می‌کنند.
عباس نژاد گفت: هوبره پرنده‌ای همه چیزخوار است و از بذرها، دانه‌ها و شاخه‌های نازک، برگ و گلگیاهاناستفاده می‌کند. البته جانورانی همچون ملخ، آخوندک ، سوسک، کرم، عنکبوت، مورچه، مارمولک و حتی مار را نیز می‌خورد اما اغلب خوراکش را برگ‌لگجی، کنار، خارشتر، دانه میوه گیاهان، گندم و جو و بعضی ازدانه‌های روغنی که بیشتر در دسترس است را تشکیل می‌دهد
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: مهم ترین عامل تهدید کننده این پرنده در مقیاس بین المللی شکار توسط قوشبازان در خاورمیانه معرفی شده است. شکار بی رویه)اعم از شکارهای غیرمجاز، زنده گیری، برداشت تخم، قاچاق، قوشبازی(، جمع آوری تخم ها،کاهش و تکه تکه شدن زیستگاه به دلیل توسعه کشاورزی، توسعه فعالیت های عمرانی از قبیل جاده سازی و خطوط نیرو، فعالیت های نظامی، چرای بی رویه و معدن کاری از عوامل موثر بر کاهش جمعیت این گونه در سالهای اخیر بوده است.
عباس نژاد در پایان ادامه داد: هوبره آسیایی یک گونه مهاجر است که جمعیت های آن در غرب آسیا دو مسیر مهاجرتی متفاوت را از آسیای مرکزی، قزاقستان تا پاکستان و عراق طی می کنند.کشور ایران در مسیر مهاجرتی هر دوی این جمعیت ها قرار دارد و از میزبانان شاخص جمعیت های زمستان گذران هوبره در آسیا به شمار می رود.
نظرات