وظایف شهرداری در بافت حاشیه شهر؛ قانون چه می‌گوید؟
به گزارش شهریار، بر اساس بند ۲۱ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، «احداث بناها و ساختمان‌های مورد نیاز محل از قبیل رختشوریخانه و مستراح و حمام عمومی و کشتارگاه و میدان ها و باغ کودکان و ورزشگاه مطابق اصول صحی و فنی و اتخاذ تدابیر لازم برای ساختمان خانه‌های ارزان قیمت برای اشخاص بی‌بضاعت ساکن شهر» بر عهده شهرداری است.
در این بین بند ۱۴ این ماده قانونی هم به موضوع لزوم توجه شهرداری‌ها به ضعف بناها در شهر اشاره کرده و می‌گوید: «اتخاذ تدابیر مؤثر و اقدام لازم برای حفظ شهر از خطر سیل و حریق و همچنین رفع خطر از بناها و دیوارهای شکسته و خطرناک واقع در معابر عمومی و کوچه‌ها و اماکن عمومی و دالان‌های عمومی و خصوصی و پر کردن و پوشاندن چاه‌ها و چاله‌های واقع در معابر و جلوگیری از گذاشتن هر نوع اشیاء در بالکن‌ها و ایوان‌های مشرف و مجاور به معابر عمومی که افتادن آنها موجب خطر برای عابرین است و جلوگیری از ناودان‌ها و دودکش‌های ساختمان‌ها که باعث زحمت و خسارت ساکنین شهرها باشد.»
برنامه ششم توسعه نیز به وزارتخانه راه و شهرسازی، وزارت کشور و همچنین شهرداری‌ها تکلیف کرده است که عملیات احیا، بهسازی، نوسازی، مقاوم سازی و بازآفرینی سالانه در ۲۷۰ محله از بافت‌های ناکارآمد میانی، تاریخی و سکونتگاه های غیررسمی اجرایی شود.
بر اساس این هدفگذاری ها، برنامه ملی بازآفرینی شهری تا پایان برنامه ششم توسعه مساحتی حدود ۶۶ هزار هکتار با جمعیتی حدود ۹ میلیون نفر را تحت پوشش خود قرار می‌دهد.
برای اجرای این طرح، حدود ۱۲۳ هزار و ۵۰ میلیارد تومان پیش بینی شده است که منابع این طرح از شهرداری ها، سرمایه گذاری بخش غیردولتی داخلی و خارجی و همچنین دستگاه های دولتی عضو ستاد ملی بازآفرینی شهری تامین می شود؛ به این ترتیب که شهرداری ها ۳۷ هزار میلیارد تومان و دستگاه های دولتی عضو ستاد ملی بازآفرینی شهری ۳۸ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان از منابع مورد نیاز را تامین می کنند و ۴۸ هزار میلیارد تومان نیز از محل سرمایه گذاری های بخش غیردولتی تامین خواهد شد.
پدیده حاشیه نشینی در داخل و خارج از شهرهای بزرگ و حتی شهرهای متوسط کشورهای در حال توسعه، در حال رشد است و حتی در بعضی از این جوامع رشد جمعیت در مناطق حاشیه نشین بیشتر از رشد جمعیت در شهر اصلی است. در شکل گیری پدیده نامطلوب حاشیه نشینی در جوامع در حال توسعه از جمله ایران عوامل مختلفی چون رشد جمعیت، مهاجرت، مسائل اقتصادی، چارچوب های قانونی و غیره دخیل بوده اند.
هر چند تبریز از دیرباز با چالش سکونتگاه های غیرمجاز و پدیده حاشیه نشینی مواجه بوده است ولی در سال های اخیر شاهد حرکت عظیم شهرداری تبریز برای حل بخشی از معضل حاشیه نشینی در این کلانشهر هستیم.
در برنامه ملی بازآفرینی شهری پایدار مشخص می‌شود که شهرداری‌ها در کلانشهرها وظیفه ساماندهی مناطق حاشیه نشین، مسیرگشایی و ایجاد فضای سبز را برعهده دارند.
تبریز تنها کلانشهر کشور نیست که درگیر معضل حاشیه نشینی شده؛ دیگر شهرهای بزرگ کشور نیز با این چالش روبه رو هستند ولی در این بین شهرداری تبریز عزم خود را جزم کرده تا برای رفع معضل حاشیه نشینی اقدامات اساسی انجام دهد.
ماده ۲۴ قانون شهرداری ها هم در خصوص موضوع ساخت و ساز، صدور پروانه ساختمانی برای کلیه ساختمان‌های احداث شده در سطح شهر را به عنوان وظیفه‌ای برای شهرداری‌ها تعیین کرده است.
مجید روستا عضو هیات‌مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران با تاکید بر اهمیت نقش شهرداری کلانشهرها در فرآیند بازآفرینی شهری پایدار معتقد است: بـدون‌شـک شـهرداری‌ها به‌عنوان محور اقدامات اجرایی در سطح شهر و به‌عنوان عالی‌ترین و عمده‌ترین مرجع مدیریت شهری، دارای گسترده‌ترین و متنوع‌ترین وظایف و مسوولیت‌ها در موضوع بهسازی شهری هستند.
هر چند متولی سکونتگاه های غیررسمی دولت بوده و وظیفه ساخت مسکن برای حاشیه نشینان برعهده دولت است و باید این کار توسط راه و شهرسازی و سازمان بهسازی شهری انجام شود و متولی اصلی این دو نهاد هستند ولی مجموعه شهرداری تبریز نیز به عنوان مدیریت شهری از کنار این موضوع به سادگی عبور نکرده و خود را مکلف به ساماندهی این معظل شهری کرده است.
لینک اصل خبر در سایت مدیریت بحران شهرداری تبریز
نظرات