احیای باغ‌شهر تبریز نیازمند همیاری شهروندان
شهریار تبریز/ جهانبخش احمدیان: می گویند تبریز یک زمانی باغ‌شهر ایران بود و تمام شهر را گل و بلبل و باغ و بستان احاطه کرده بود، ولی هیچ‌وقت از نقش شهروندان آن باغ‌شهر در ایجاد، حفظ و نگهداری آن باغات نمی نویسند. شهروندانی که در خانه‌های خود حداقل یکی دو تا درخت میوه کاشته بودند و بخشی از زندگی آنها شده بود.
تصویری که از باغشهری تبریز در ذهن ما نقش بسته، محدود به روایات تاریخی و چند عکس از تبریز قدیم است. بسیاری از باغ‌های تبریز در نقاط مختلف شهر، در ۴۰، ۵۰ سال اخیر، اسیر سوءمدیریت شهری شده و از بین رفته‌اند و جای آنها را ساختمانهایی بی ریخت یا نمایی ناهمگون با فرهنگ و عرف جامعه گرفته است.
بدیهی است که همزمان با افزایش رو به رشد جمعیت، سرانه فضای سبز شهر نیز بایستی افزایش یابد، و گر نه مشکلات آلودگی هوای تبریز بیش از پیش تشدید می شود.
اگرچه سال آینده از سوی شورای شهر تبریز به عنوان سال فضای سبز تبریز نامگذاری شده و پروژه های بسیاری در این زمینه در بودجه پیش بینی شده است؛ ولی بایستی واقع بین باشیم، هنوز با استانداردهای جهانی و حتی کشوری سرانه فضای سبز شهری فاصله داریم.
مدیریت شهری تبریز در راستای این شعار حرکت کرده و پروژه‌های فضای سبز و پارک‌های محله‌ای را یکی پس از دیگری افتتاح خواهد کرد، اما مهمترین بخش این مسئله، مشارکت عمومی شهروندان در توسعه فضای سبز، حفظ و نگهداری آن است.
توجه به فضای سبز منطقه یا محل سکونت، پرهیز از شکستن درختان، بازی روی چمن، کمترین کاری است که شهروندان ما می توانند در قبال جامعه انجام دهند.
در کنار این موارد، کاشت و نگهداری از نهال‌های غرس شده توسط خود شهروندان و در محیط‌های مسکونی، افزون بر زیبایی آن، موجب افزایش روحیه و نشاط اجتماعی افراد می‌شود.
به عبارتی دیگر احداث پروژه‌های فضای سبز در تبریز توسط مدیریت شهری، تنها می تواند بخشی از پروژه احیای باغشهری تبریز باشد، بخش دیگر آن مشارکت عمومی شهروندان در غرس، حفظ و نگهداری درختان آن است که می‌تواند توسعه پایدار فضای سبز شهری و احیای باغشهری را تسریع بخشد.
لینک اصل خبر در سایت شهرداری تبریز
نظرات