هنر ابزار آگاهی انسان به مسئولیت های خود و شناخت بهتر خداوند است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهرداری مشهد؛ غلامحسین امیرخانی در این پیام با تقدیر از کمیسیون ملی یونسکو برای برپایی چنین همایشی، توجه به خط و خشونویسی را به عنوان میراث مشترک بشری ستایش کرده گفت: زبان و خط پیوند تاریخی باهم داشته و از طلیعه تاریخ دو آیه ای بودند که انسان را به سمت رشد سوق داده تا معارف و تجربیات را آموخته و جهان را به سمت بهتری حرکت دهد. دامنه هنر در تمام ادوار تاریخ چنان وسیع بوده که با زندگی همه ما سروکار داشته و در ضمیر و ذهن ما جاری است.
متن کامل پیام استاد غلامحسین امیرخانی به شرح زیر است:
"در زمانه ای که غلبه تکنولوژی بر زندگی انسان، جامعه بشری را به دوسته بزرگ برخوردار و کم برخوردار تقسیم کرده و چند میلیارد انسان کم برخوردار اکثریت مظلوم و پردغدغه ای را تشکیل می دهند، قطار پرسرعت و بی توقف زندگی مدرن که ایستگاهی برای نفس تازه کردن ندارد، این قافله را بی امان به دنبال خود می دواند و این وضعیت سبب شده انسان ها نسبت به هم کم توجه و کم مهر شوند.
در این زمانه رسالت هنر در رساندن صدای مظلومیت این گروه بزرگ به گوش های سنگین قدرتمندان، احیای ریشه ها و شاخه های سبز اخلاق و انسانیت، طنین انداز کردن نماهای محبت و عشق و دیگر خواهی و دمیدن روح تازه به کالبد انسان های خسته بشیتر از هر زمان دیگری آشکار است.
در واقع نمایشگاه های هنری با نمایش آثاری از جنس تصویر، نقش، خط و صدا همچون ایستگاه هایی در میان راه کمک می کنند که چکیده فرهنگ و تاریخ در آثار هنرمندان به طالبان و سالکان مسیر حقیقت ارائه شود، آن هم با زبان ابهام و کنایه و اندیشه و محبتی که به قلب انسان ها نفوذ می کند و آنها را به تامل در زندگی واداشته و به هدف نهایی از کاروان بزرگ زندگی متوجه سازد.
هنر متعالی و تفکر انگیز به دلیل دارابودن ذات مهربان، همراه با ترکیب بندی و تناسب در هر قالبی معنویت را با ذائقه انسان با هر سلیقه و ذاتی آشنا کرده و تشنگی و سرگشتگی وی را سیراب و احساس مسئولیت را در وجدانش بیدار می سازد.
از آغاز قرن بیستم که جهان وارد مدار علم و فن شده و هرآن بر سرعت حرکتش می افزاید، نوعی تقابل بین انسان و طبیعت احساس می شود، یعنی بین انسان و سرشت خود او و این برخورد کشمکشی در انسان امروز به وجود آورده است. از یک سو عطشی سیری ناپذیر برای گشایش چشم دارد و از سوی دیگر با طبیعت در تعارض نیست.
گذشتگان ما به زبان ادب و عرفان همان گفته اند که امروز برهان های علمی و آمار و استدلال در مورد سرنوشت بشر مطرح می کنند. مقالاتی که به همبستگی کیهان تاکید دارند ما را به یاد مولوی بزرگ می اندازند که او هم از ارتباط معنایی ذرات و موجودات، از زمینی و آسمانی دم زده و ادعا کرده که نمی توان گلی را تلنگر زد بی آنکه ستاره ای در جایی نلرزد. به همان معنای اثر پروانه ای در علم فیزیک که بیان می کند عالم یک کل بهم پیوسته است و کوچک ترین حرکت بر کل مجموعه تاثیر می گذارد.
اهمیت و تاثیر آثار هنری از صدها گنجینه با رساترین و زیباترین اشکال در آن است که انسان را به تفکر به شکل و معنا دعوت کرده تا موهیبت زندگی را بیشتر درک کرده و با آگاهی به مسئولیت های خود، نگاهبان این خوبی ها باشد و گام های بلندتری برای شناخت آفریدگار هستی شگرف بردارد."