اولین سالگرد سونامی و زلزله ژاپن
یکسال از سونامی که در ژاپن رخ داد و با تخریب نیروگاه هسته ای فوکوشیما دایچی و رقم زدن بزرگترین حادثه هسته ای تاریخ پس از چرنوبیل به این کشور شرق دور به شدت آسیب رساند، می گذرد.
به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) امروز ۱۱ مارس ۲۰۱۲ روزی است که دقیقاً ۱۲ ماه از این حادثه که در ساعت ۱۴:۴۶ به وقت محلی روز ۱۱ مارس ۲۰۱۱ اتفاق افتاد گذشته است.
یکسال قبل در چنین روزی، زلزله ای ۹٫۰ ریشتری، سونامی را در فاصله ۱۳۰ کیلومتری ساحل شمال شرقی ژاپن برانگیخت. به سبب این زلزله و به ویژه به خاطر دریا لرزه و سونامی ۱۵ هزار و ۷۰۰ نفر جان خود را از دست دادند، ۴ هزار و ۶۰۰ نفر مفقودالاثر شدند و ۳۰۹ میلیارد دلار خسارت مالی به این کشور وارد شد.۱۱ مارس ۲۰۱۱- پس از زلزله ۹ ریشتری، نیروگاه فوکوشیما دایچی از شبکه برق جدا شد و با ژنراتورهای دیزلی که مدار خنک کننده آب اطراف مخزن راکتورها را تغذیه می کند به کار خود ادامه داد. در ساعت ۱۵:۲۷ به وقت محلی، ژنراتورهای دیزلی فوکوشیما از اثر ۷ سونامی که ارتفاع امواج آنها حداکثر به ۱۵ متر می رسید خارج از استفاده شدند. عصر همان روز، دولت ژاپن با اعلام حالت فوق العاده هزاران نفر از مردمی را که در شعاع سه کیلومتری از نیروگاه زندگی می کردند از منطقه بیرون برد.
۱۱ مارس ۲۰۱۲
۱۲ مارس ۲۰۱۱- دولت ژاپن دستور تخلیه مناطق مسکونی تا شعاع ۱۰ کیلومتری از نیروگاه هسته ای فوکوشیما دایچی و فوکوشیما داینی را صادر کرد. به سبب قطع جریان خنک کننده، آبی که اطراف سوخت هسته ای را احاطه کرده بود شروع به جوشیدن کرد و از موانع اطراف سوخت گرما آزاد کرد. به این ترتیب، فشار در راکتورهای ۱ و ۲ فوکوشیما دایچی افزایش یافت و منجر به بروز انفجاری شد که سقف ساختمان راکتور واحد ۱ و دیوارهای اطراف استخر خنک کننده سوخت را تخریب کرد.
بنابراین، دولت با مشاهده تششعات ایزوتوپهای رادیواکتیو "سزیم- ۱۳۷" و "ید- ۱۳۱" تخلیه مناطق مسکونی تا شعاع ۲۰ کیلومتری را اعلام و "شرکت انرژی برق توکیو" (تپکو)، مالک نیروگاه هسته ای، تزریق آب دریا را از طریق پمپ به واحد ۱ آغاز کرد.
۱۴ مارس ۲۰۱۱- کاهش سطوح آب در راکتورهای ۱، ۲ و ۳ موجب شد که بخش فوقانی موانع سوخت هسته ای نمایان شود. آب دریا در واحد ۲ راکتور تزریق شد، اما هیدروژن در ساختمان واحد ۳ انفجاری را برانگیخت که در اثر آن چندین کارگرمجروح و سازه فوقانی ساختمان تخریب شد.
۱۵ مارس ۲۰۱۱- هیدروژن انفجار دیگری را این بار در ساختمان راکتور واحد ۲ برانگیخت و در ساختمان راکتور واحد ۴ آتش سوزی ایجاد کرد. دولت ژاپن اعلام کرد که استخر خنک کننده سوخت درحال سوختن است و در اتمسفر تششعات رادیواکتیوی آزاد می کند.
اندازه گیریهای سطوح رادیواکتیو نزدیک به نیروگاه انتشار با سرعت حداکثر ۴۰۰ میلی سیورت در ساعت را نشان داد. (یک فرد به طور متوسط ۲٫۴ میلی سیورت در سال در معرض رادیو اکتیو قرار می گیرد). سیورت واحد اندازه گیری تششعات یونیزه کننده و برابر با ۱۰۰ رم است. "رم" (rem) واحد دوز قرارگیری در معرض پرتوهای ایکس و پرتوهای گاما است.
مقامات ژاپنی از ساکنان منطقه در شعاع ۳۰ کیلومتری خواستند که از خانه های خود خارج نشوند و پرسنل فوکوشیما دایچی را از نیروگاه منتقل کردند.
۱۶ مارس ۲۰۱۱- بنابر آمارهای "تپکو"، ۷۰ درصد از موانع سوخت هسته ای واحد ۱ و ۳۳ درصد از موانع واحد ۲ تخریب شدند. همچنین آسیب هایی نیز در مخزن آب راکتور واحد ۳ شناسایی شد و بنابراین کارگران پمپ کردن آب دریا به این واحد را ادامه دادند.
۱۷ مارس ۲۰۱۱- هیلکوپترهای نظامی آب دریا را روی واحد ۳ تخلیه کردند. سطوح رادیواکتیو به ۱۷۰ میلی سیورت در ساعت رسید.
۱۹ مارس ۲۰۱۱- کارگران پمپ کردن آب دریا به واحدهای ۱، ۲ و ۳ را ادامه دادند. یک ژنراتور جدید دیزلی انرژی لازم برای پمپ کردن آب به واحدهای ۵ و ۶ را ارائه کرد. سطوح ید رادیواکتیو در شیر و در آب ناحیه فوکوشیما بالا رفت. حتی آب تصفیه شده توکیو که در فاصله ۲۲۵ کیلومتری از فوکوشیما قرار دارد نیز سطوح بالای تششعات را نشان داد.
۲۰ مارس ۲۰۱۱- دمای واحدهای ۵ و ۶ تثبیت شد و به زیر نقطه جوش آب رسید. واحد ۲ دوباره به شبکه برق متصل شد.
۲۲ مارس ۲۰۱۱- کارگران پمپ کردن آب دریا را به واحدهای ۲، ۳ و ۴ را ادامه دادند. تپکو اعلام کرد که نمونه برداریهای انجام شده در بخش جنوبی نیروگاه محتوی ید رادیواکتیو به میزان ۱۲۶٫۷ برابر محدودیتهای قانونی برای آب تخلیه شده، است. سطح سزیم- ۱۳۷ از محدوده ۱۶٫۵ برابر گذشت. برق به اتاقهای کنترل تمام راکتورها بازگشت.
۲۴ مارس ۲۰۱۱- سطوح آب در استخر سوخت واحد ۴ به طرز خطرناکی پایین آمد. به همین منظور به این استخر ۱۳۵ تن آب دریا تزریق شد. دمای واحد ۱ به حدود ۴۰۰ درجه سیلیسیوس رسید. ستونی از دود در واحدهای ۱، ۲، ۳ و ۴ مشاهده شد.
۲۶ مارس ۲۰۱۱- تپکو توانست به واحد ۲ آب شیرین پمپ کند. نمونه های آب دریا در فاصله ۳۳۰ متری در جنوب نیروگاه، هزار و ۲۵۰ برابر محدوده قانونی برای ید- ۱۳۱ رسید. نمونه های جمع آوری شده در روز قبل از آن ۱۰۳٫۹ برابر محدوده مجاز بود. سطح سزیم- ۱۳۴ به ۱۱۷٫۳ برابر و سزیم- ۱۳۷ به ۷۹٫۶ برابر سطح نرمال رسید.
۳۱ مارس ۲۰۱۱- آژانس امنیت صنعتی و هسته ای ژاپن (نیسا) اظهار داشت که نمونه آب جمع آوری شده در نزدیکی نقاط تخلیه آب نیروگاه به دریا ۴ هزار و ۳۸۵ برابر سطوح حداکثر ایمنی رسیدند.
۶ آوریل ۲۰۱۱- ترک ۲۰ سانتیمتری در واحد ۲ پس از ۴ روز تعمیر شد. تپکو ۶ هزار متر مکعب گاز نیتروژن را برای پیشگیری از انفجار احتمالی ناشی از تجمع هیدروژن به واحد ۱ تزریق کرد. سازمان ملل متحد اعلام کرد که قادر به پیش بینی عواقبی که حادثه هسته ای ژاپن برای سلامت عمومی به بار خواهد آورد نیست.
اولین نقشه دقیق از سونامی ژاپن
۱۲ آوریل ۲۰۱۱- پس از نمونه گیریهای جدید، آژانس بین المللی انرژی هسته ای موقعیت ژاپن را در طبقه بندی وخامت در رتبه هفتم قرار داد. محاسبات نشان داد که انتشار رادیواکتیو در فوکوشیما در حدود ۱۰ درصد از انتشار رادیواکتیو در چرنوبیل است.
۵ می ۲۰۱۱- تکنسینها وارد ساختمان راکتور واحد ۱ شدند و سطوح تششعات را حداکثر ۷۰۰ میلی سیورت در ساعت محاسبه کردند (تقریباً سه برابر محدوده ۲۵۰ میلی سیورت که کارگران صنایع هسته ای می توانند در طول سال متحمل شوند).
۸ ژوئن ۲۰۱۱- "نیسا" ارزیابی کرد که در مدت بحران هسته ای فوکوشیما در مجموع ۷۷۰ هزار ترا- بکرل ید- ۱۳۱ آزاد شد.
۱۷ نوامبر ۲۰۱۱- نمونه گیریهای جدید نشان داد که سطوح رادیواکتیو در برنج تولید ناحیه فوکوشیما حداکثر به ۳۶۰ بکرل در کیلوگرم رسید (محدوده مجاز برابر با ۱۳۰ بکرل است). به این ترتیب، برای اولین بار، مقامات ژاپن دستور توقف توزیع و مصرف این برنج را صادر کردند.
خبرنگاران ژاپنی و خارجی برای اولین بار، ۸ ماه پس از فاجعه سونامی ۱۱ مارس، از نیروگاه هسته ای فوکوشیما دیدن کردند
۱۵ فوریه ۲۰۱۲- تپکو ۸٫۵ میلیارد دلار از دولت ژاپن به منظور پرداخت خسارت به شهروندان منطقه دریافت کرد و در مجموع ۲۰ میلیارد دلار به ساکنان این ناحیه خسارت داد.
۲۱ فوریه ۲۰۱۲- نتایج یک تحقیق نشان داد که در مدت ۴ ماه نخست بحران هسته ای ژاپن، ۵۷٫۸ درصد از ساکنان ناحیه فوکوشیما در معرض سطوح رادیواکتیو زیر ۱ میلی سیورت قرار گرفتند. ۱ میلی سیورت سطح مجاز دریافت تششعات در مدت یکسال است. همچنین برپایه این آمارها، ۹۴٫۶ درصد از مردم در معرض تششعات کمتر از ۵ میلی سیورت قرار گرفتند.
۱۱ مارس ۲۰۱۲- یکسال پس از این فاجعه اثرات تششعات روی سلامت مردم حداقل به نظر می رسند. هنوز هیچ مرگی که با فعالیت این نیروگاه هسته ای ارتباط مستقیم داشته باشد ثبت نشده است.
نظرات