نقاط قوت، ضعف و ابهام‌های شرکتهای سیمانی بورس
یک کارشناس ارشد بازار سرمایه آخرین وضعیت صنعت سیمان و نقاط قوت، ضعف و ابهامات شرکتهای این صنعت بورسی را تحلیل کرد.
به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) در پی رشد و بهبود سهام برخی از شرکتهای سیمانی در بورس و تشکیل مقطعی صف‌های خرید برای شرکتهای این صنعت، به مانند سالهای اخیر موجی از امیدواری برای بهبود این صنعت مهم کشور در بورس ایجاد شد و برخی از سهامداران پیشاپیش و طبق برخی شایعات مانند افزایش قیمت محصول فروش سیمان بار دیگر اقدام به سرمایه‌گذاری در شرکتهای سیمانی کردند.
در این رابطه علیرضا عسگری مارانی مدیرعامل سرمایه‌گذاری ملی ایران در گفت‌وگو با فارس ضمن اعلام برخی ابهامات حاکم بر این صنعت نقاط قوت و ضعف شرکتهای سیمانی را تحلیل کرد.
وی با بیان اینکه برخی از شرکتها و نهادهای مالی طی روزهای گذشته اقدام به خرید خرد سهام شرکتهای سیمانی کرده‌اند،اظهار داشت: در حالی باید دو موضوع صنعت سیمان و بهای سهام شرکتهای سیمانی حاضر در بورس را از هم تفکیک کرد که این صنعت مهم با ابهاماتی روبرو است. از آن جمله زمان و ابعاد اجرای مرحله دوم هدفمندسازی یارانه‌ها و بحث حامل‌های انرژی است. در این رابطه تا کنون حرف جدیدی در مورد این صنعت از سوی دولت زده نشده و معلوم نیست آیا سیمان هم با افزایش قیمت روبرو خواهد شد یا خیر. این در حالی است که محصولات فولادی در مقاطع و سطوح مختلف حداقل ۳۰ درصد رشد کرده اند.
وی ادامه داد: در برابر این ابهام یک اتفاق موثر در منطقه رخ داده است یعنی کشورهایی مانند عربستان، پاکستان، امارات و همچنین قطر(به علت در پیش بودن برگزاری جام جهانی فوتبال) در حال افزایش واردات سیمان هستند. بنابراین صادرات سیمان شرکتهای ایرانی با در نظر گرفتن میانگین هر دلار ۱۸۰۰ تومان توجیه داشته و می‌تواند تبعات مرتبط با خود را به همراه داشته باشد.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه تاکید کرد: با این همه هنوز اینگونه مسائل دارای ابهام بوده و هیچ کدام از آنها در طراز و صورت‌های مالی و شرکتهای سیمانی و همچنین پیش بینی سود هر سهم تغییری نکرده است.
عسگری مارانی در بخش دیگری از سخنان خود به سایر مسائل با اهمیت در صنعت سیمان اشاره کرد و گفت: در حالی قیمت ارز طرح‌های توسعه همه شرکتها بالا رفته و هنوز تسعیر ارز در صورت‌های مالی شرکتهای سیمانی دیده نشده که ارزش جایگزینی احداث کارخانه‌های سیمان هم افزایش یافته است،بطور مثال زمانی احداث یک کارخانه یک میلیون تنی ۱۳۰ میلیارد دلار معادل ۱۶۰ میلیارد تومان بود اما هم اکنون این متغیر حداقل به ۲۸۰ میلیارد تومان رسیده است. از طرف دیگر اگر شرکتی ۲۰ میلیون یورو بدهی ارزی داشت با بدهی ۵۰ میلیارد تومانی و نه ۳۰ میلیارد تومانی روبرو شده است.
وی با تاکید بر اینکه هنوز حرکتی در صنعت سیمان دیده نشده و برخلاف صنعت پتروشیمی و سنگ آهنی ، شرکتهای سیمانی از ارزش جایگزینی پایین‌تری برخوردارند، ادامه داد: از طرف دیگر با توجه به نزدیک بودن مجمع سالانه شرکتهای سیمانی و همچنین تقسیم سود مناسب اکثر شرکتهای این صنعت، نسبت قیمت به درآمد صنعت سیمان هم در حال رشد است که اتفاقی طبیعی به شمار می‌رود.
وی در خاتمه گفت: بنابراین با در نظر گرفتن همه موارد اعلام شده سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به حضور در شرکتهای سیمانی باید این نکته را در نظر داشته باشند که حداقل باید با دیدگاه میان مدت و تا پایان سال در این صنعت سرمایه‌گذاری کنند و از تکرار هیجان‌های چندباره سال گذشته اجتناب کنند، چرا که مشاهده شده در برابر خروج برخی نهادهای مالی از شرکتهای سیمانی، سهامداران حقیقی و مردم تحت تاثیر هیجانات و برخی شایعات در شرکتهای سیمانی سرمایه‌گذاری کرده اما بعدا با زیان روبرو شده‌اند.
نظرات