صنعت ریلی ایران در بحران انتخاب
با وجود آنکه پیگیری‌های شرکت راه‌آهن در طول سال‌های گذشته باعث شده تعداد قابل توجهی از واگن‌هایی که عمر بالایی دارند از خط سیر خارج شوند اما همچنان میانگین سنی ناوگان ایران بسیار بالاست و این موضوع نوسازی را به عنوان یکی از جدی‌ترین اولویت‌ها در این عرصه مطرح کرده است.
به گزارش بنانیوز(BanaNews.ir)؛ با وجود پیگیری‌هایی که برای حمایت از شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی در نوسازی ناوگان‌شان صورت گرفته، این شرکت‌ها هنوز از نرسیدن اعتبارات لازم شاکی هستند و همین موضوع باعث شده انتخاب‌هایشان در بازارهای داخلی یا بین‌المللی محدود شود.
هرچند، تعدادی از شرکت‌های واگن‌سازی از سال‌ها پیش به‌طور جدی فعالیت‌هایشان را برای تامین ناوگان داخلی آغاز کرده و حتی در این زمینه دستاوردهای مناسبی نیز داشته‌اند، اما محدودیت جدی در استفاده از فناوری‌هایی که در دوره تحریم به ایران نمی‌رسید از یک سو و پایین بودن خط بهره‌وری تحت شرایط سخت اقتصادی از سوی دیگر باعث شده قیمت ناوگان ساخته شده در داخل حتی از نمونه‌های خارجی آن نیز بسیار بالاتر باشد.
طبق اعلام مدیر عامل یکی از شرکت‌های حمل و نقل ریلی، به‌طور متوسط هزینه خرید هر واگن مسافرتی ساخته شده در داخل سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان تخمین زده می‌شود و این در حالی است که می‌توان نمونه‌های خارجی آن را با قیمت یک میلیارد تومان ارزان‌تر تهیه کرد.
این تنها یک بعد ماجراست. در طرف دیگر با توجه به امکان خرید واگن‌های دسته دوم خارجی، بعضی از شرکت‌های ریلی ترجیح می‌دهند به جای پرداخت هزینه خرید واگن نو و زمانی که برای رسیدن این ناوگان به خط احتیاج است، نسبت به خرید واگن‌هایی اقدام کنند که پیش از این در خطوط دیگری فعالیت می‌کردند.
با وجود آنکه این اقدام از نظر قانونی محدودیتی ندارد و شرکت‌ها اجازه دارند با در نظر گرفتن شرایطی که راه‌آهن آنها را به رعایتش موظف کرده نسبت به خرید این واگن‌ها اقدام کنند، اما واردات ناوگانی که از نظر کیفی با مشکلات جدی مواجه هستند می‌تواند برای کشور تبعات خطرناکی داشته باشد.
براساس صحبت‌هایی که روز گذشته مدیرعامل شرکت سفیر ریل انجام داده، یکی از اقدامات خطرناک مربوط به سال گذشته است. جایی که یکی از شرکت‌های ریلی به واردات واگن‌هایی اقدام کرده که از نظر بهداشت با مشکل مواجه بوده‌اند و اتحادیه اروپا تردد آنها را به‌طور رسمی ممنوع کرده است.
هرچند آمار دقیقی از کشور سازنده این واگن‌ها و تعداد ناوگان وارد شده ارائه نشده، اما صرف نهایی شدن قرارداد وارد کردن این واگن‌ها می‌تواند نشان از تصمیماتی داشته باشد که نه تنها اهداف مدنظر در نوسازی ناوگان را محقق نمی‌کند که حتی شرایط را برای آینده ناوگان کشور نیز در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد. موضوعی که قرار گرفتن آن در چارچوب سیاست‌های کلان ریلی تنها راه‌حل برای خروج از بحرانی است که در انتخاب میان ساخت داخل، ساخت خارج یا واردات واگن‌های دسته دوم به وجود آمده است.
ایسنا
نظرات