تلفیق ژنتیکی وحوش دو منطقه حفاظت شده خانگرمز و لشگردر
به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان همدان، عیسی کلانتری در این نامه بیان کرد: موضوع عدم رشد جمعیت وحوش منطقه حفاظت شده لشگردر ملایر از طریق اداره کل حفاظت محیط زیست استان و واحدهای تحقیقاتی مرکز پیگیری شده و پس از بررسی، مسائلی از جمله اثرات سوء خشکسالی های پی در پی و درون آمیزی مطرح شد.
کلانتری افزود: احتمال می رود یکی از دلایل این موضوع، درون آمیزی و عدم وجود تنوع ژنتیکی است.
وی ادامه داد: مقرر شد در سال جاری و در مرحله اول به تعداد محدود، سه راس نر و سه راس ماده از هر یک قوچ و میش و کل و بز از جمعیت خانگرمز تویسرکان به لشگردر رهاسازی شوند.
وی اضافه کرد: در صورت نتیجه بخش بودن، این اقدام در سال بعد با همین نسبت جنسی و به تعداد بیشتر انجام خواهد پذیرفت.
گفتنی است، منطقه حفاظت شده لشگردر سال ۱۳۶۹ به عنوان منطقه حفاظت شده معرفی شد. این منطقه با ۱۵ هزار و ۵۵۰ هکتار وسعت، درمجاورت شرق و جنوب شرقی ملایر واقع شده است.
گونه های شاخص جانوری این منطقه شامل ۱۸ گونه پستاندار از ۱۱ خانواده و ۵ راسته و ۷۵ گونه پرنده از ۲۳ خانواده و ۷ راسته است. این منطقه به لحاظ موقعیت طبیعی و توپوگرافی دارای سه وضعیت کوهستانی، تپه ماهوری و نسبتاً دشتی است.
مناطق کوهستانی زیستگاه کل و بز و مناطق تپه ماهوری زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی می باشد. از پستانداران منطقه می توان کل وبز، قوچ ومیش، گرگ، شغال، روباه، تشی، خرگوش، گورک ، کفتار و رودک و از پرندگان کبک، تیهو، باقرقره، عقاب طلایی، قرقی، فاخته، دلیجه، کمر کلی، پری شاهرخ، چیچک، و از خزندگان انواع مار را می توان نام برد.
لینک اصل خبر در سایت سازمان حفاظت محیط زیست
نظرات