فرغون‌سازان به کجا رفته‌اند؟

• یکشنبه 17 مهر 1390
• 0 نظر

فرغون‌سازان به کجا رفته‌اند؟

فرغون‌های حمل مصالح ساختمانی که زمانی یکی از وسایل مهم و لاینفک ساخت و ساز محسوب می‌شدند، این روزها با تغییرات صورت گرفته در شیوه‌های ساخت و ساز، جایگاه خود را تقریبا از دست داده و صنعت ساخت این وسیله به تدریج در حال خاموشی است.

به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir)، با بهره‌گیری از شیوه‌های جدید درصنعت ساختمان‌سازی، چند سالی می‌شود که کارخانه‌های تولیدکننده فرغون یکی پس از دیگری به سمت تعطیلی گام برمی‌دارند و در این مدت به غیر از دو سه کارخانه، بقیه خطوط تولید خود را جمع کرده و پس از توقف تولید بخش‌های مختلف، خط تولید خود را به شهرستان‌های متعدد فروخته‌اند.

البته با این حال، مانند بسیاری کالاهایی که وارد می‌شوند، چین هنوز از وارد کردن این وسیله هم صرف‌نظر نکرده و همچنان شاهد فرغون‌های چینی در بازار هستیم.

حمیدرضا شاه‌محمد - مدیر تولید یکی از کارخانه‌های تولیدکننده فرغون، در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: "با تغییراتی که در شیوه ساختمان‌سازی در پایتخت صورت گرفت، میزان استفاده از این وسیله به مرور کمتر شده و در نهایت این موضوع و در کنار آن افزایش و نوسان دائمی قیمت مواد اولیه موجب شد که ما و بسیاری دیگر از فعالان این بخش پس از ضررهای بسیار، کار خود را تعطیل کنیم."

وی ادامه می دهد: "اگر ما می‌خواستیم محصولاتمان را به شهرستان‌ها بفرستیم، هزینه‌های بالای حمل و نقل کار را برای خریدار مشکل می‌کرد. از سوی دیگر عدم دسترسی شهرستان ها به ماشین آلات مونتاژ کننده موجب می شد که امکان ارسال قطعات مونتاژ نشده به شهرستان‌ها هم وجود نداشته باشد و به همین دلیل برخی از فعالان این حوزه تصمیم گرفتند به دلیل شرایط نامناسب، کار خود را محدود کرده وتنها به خرید ورق، پرس آن و آماده کردن ملزومات فرغون بپردازند و تولید محصول نهایی را به شهرستان‌ها واگذار کنند."

ناگفته نماند که شهرستانی ها هم در موارد متعدد برای راحتی و سود بیشتر، به جای خرید فرغون، سفارش ساخت آن را به دست یک آهنگر سپرده و به همین دلیل در شهرهای مختلف فرغون‌هایی با شکل و اندازه‌های مختلف ساخته شد.

این صنعت‌گر می‌افزاید: "از دو سال پیش کار خود را تعطیل کرده‌ایم، ولی با این وجود هنوز هم برخی مشتری‌های ما سفارشاتی دارند که اگر قرار باشد با این وضعیت کار کنیم، باید ۲۰ روز از سال را کار کنیم و بقیه سال را تلاش کنیم که تولیدمان به فروش برسد."

شاه‌محمد همچنین به واردات کشور چین اشاره کرد و ادامه می‌دهد: "اکنون فرغون‌های چینی که کیفیت بسیار پایین دارند و با پیچ و مهره به هم وصل می‌شوند، به راحتی وارد ایران می‌شوند که در بازارها به فروش می‌رسند."

وی با بیان این‌که فرغون‌ها با بی کیفیت‌ترین انواع ورق ساخته شده و قیمتشان حدود دو سوم انواع داخلی است، می‌گوید: "مدتی پیش با جلساتی که با مسوولان بخش‌های مختلف داشتیم از تاثیرات منفی واردات چین روی صنعت ابزارآلات ساختمانی گفتیم و به دنبال آن تا مدتی واردات مختلف کنترل می‌شد، اما اکنون مدتی است که دوباره واردات چینی بازار را اشباع کرده‌اند. جالب آن‌که گمرک می‌گوید ما برای واردات این بخش دقت داریم که کالاهای بی کیفیت وارد نشوند و مسوولان هم می‌گویند که مجوز واردات غیر استاندارد را نداده‌اند، اما به شیوه‌ای نامعلوم این اجناس به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند."

وی که بزرگترین مشکل صنعت ابزار و لوام ساختمانی را واردات غیر استاندارد می‌داند، در عین حال می‌گوید: "زمانی کارخانه‌های ما روزانه حدود چهار تا پنج هزار فرغون تولید می‌کردند، اما اکنون میزان تولیدات ما بسیار پایین آمده و من فکر می‌کنم دیگر ساخت این قطعه را نمی‌توان صنعت نام گذاشت، چرا که لازمه کار صنعتی اشتغالزایی و گردش مالی است، اما اکنون هیچ یک از این دو شاخصه در این بخش وجود ندارد."