آزادراه تهران ـ شمال به نوروز می‌رسد؟
کمتر از یک ماه زمان برای تحقق وعده وزارت راه و شهرسازی برای افتتاح قطعه چهارم آزادراه تهران- شمال که برای ساخت آن ۱۵ ال ۲۰ سال زمان از دست رفته و از آرزوهای دیرینه مردم برای سفری ایمن به شمال کشوربه شمار می‌رود، باقی مانده است.
به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) کلنگ پروژه آزادراه تهران ـ شمال در سال ۷۵ به زمین زده شده و از آن زمان همه وزرا وعده‌ای برای افتتاح آن داده‌اند و در ادامه این نهضت وزیر راه و شهرسازی دولت دهم نیز چندی پیش اعلام کرد که این پروژه تا پایان دولت دهم به پایان می‌رسد.
درباره قطعه چهارم این آزادراه وعده داده شد که تا پایان سال ۹۰ به بهره‌برداری برسد. اما اخیرا به‌رغم وعده داده شده، مسوولان اعلام می‌کنند که به دلیل سرمای زودرس، کوهستانی بودن منطقه و رانش زمین در این قطعه افتتاح آن در سال جاری بعید به نظر می‌رسد.
احمد صادقی- معاون وزیر را و شهرسازی- در این‌باره اعلام کرد: برای تکمیل قطعه چهارم تا پایان سال، تلاش می‌کنیم البته با توجه به بارندگی زودتر از موعد در فصل پاییز، حدود دو ماه عقب افتادیم اما برای تکمیل پروژه تلاش می‌شود.
بر این اساس در مورد قطعه اول نیز که از ۴۰ درصد پیشرفت فیزیکی برخوردار شده، وعده افتتاح در سال ۹۱ داده شده است.
از سوی دیگر پس از مطرح شدن صحبت‌هایی درباره تغییر مسیر این آزادراه از زبان قائم‌مقام سابق وزارت راه و شهرسازی و همچنین لزوم انجام مطالعات قطعات دو و سه که پس از ۱۵ سال دست نخورده باقی مانده‌اند، چندی پیش صحبت از احتمال انصراف سرمایه‌گذار این دو قطعه که با اتمام دوره مشارکت از بنیاد مستضعفان گرفته شد، به میان آمد.
البته صادقی دراین‌باره گفت: با سرمایه‌گذاران دیگری نیز باب مذاکره را باز کرده‌ایم اما مطالعات این قطعات هنوز به پایان نرسیده است زیرا منطقه کوهستانی و برف‌گیر است و در این شرایط امکان استقرار دوربین‌های مخصوص این کار وجود ندارد و فقط کارهای دفتری پیش می‌رود.
درحالی همچنان وعده‌ها برای افتتاح این آزادراه محقق نمی‌شود که مطالعات ساخت آن برای نخستین بار با وعده پنج ساله برای ساخت، در سال ۱۳۵۶ به تصویب رسید و هزینه آن طبق نظر فرانسوی‌هایی که داوطلب اجرای آن بودند تا پایان زمان ۱۰ ساله پس از بهره‌برداری حدود ۷۵۰ میلیارد ریال برآورد شده بود، اما در نهایت کلنگ آن در سال ۱۳۷۵ به زمین خورد و قرارداد مشارکت با بنیاد مستضعفان با برآورد دو هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال و سهم‌الشراکه وزارت راه به مبلغ ۱۵۰ میلیارد ریال به صورت مقطوع جهت تملک اراضی به وسیله دولت و بقیه تعهدات و هزینه‌های تکمیل و بهره‌برداری توسط بنیاد منعقد شد. اما مشکلات متعدد، ساخت و عملیات این پروژه را متوقف کرد و به سال ۱۳۸۲ کشاند؛ به‌طوریکه در آن سال قرارداد ساخت منطقه یک این آزادراه با یک شرکت چینی به مبلغ ۲۴۵ میلیون دلار امضا شد، اما به دلیل بروز مشکل در باز کردن اعتبار اسنادی (LC) توسط ایران، نارضایتی از مدیریت شرکت چینی، تملک اراضی، موافقت بیمه چین و بسیاری از عوامل دیگر به تعویق افتاد و عملا اعتبار اسنادی آن تا اواخر سال ۱۳۸۵ باز نشده بود که به دلیل گذشت مدت زمان طولانی و مقطوع بودن قرارداد، پیمانکاران چینی خواستار تغییر و افزایش قیمت تا ۷۹۰ میلیون دلار شدند و مجددا با ۴۰۰ میلیون دلار دوباره با شرکت جدید چینی قرارداد امضا و مقرر شد به مدت سه سال منطقه یک این آزادراه به طول ۳۲ کیلومتر (کن تا دوآب شهرستانک) تحویل داده شود.
اما درصورتیکه قرار بود ۵۰ درصد سرمایه‌گذاری ساخت این قطعه از سوی فرانسوی‌ها و ۵۰ درصد از سوی چینی‌ها تامین شود، سال ۸۸ وزیر راه وقت از کنار گذاشته شدن فرانسوی‌ها از مشارکت در ساخت آزادراه تهران ـ شمال خبر داد.
درنهایت بنا شد شرکت سرمایه‌گذار چینی جایگزین فرانسوی‌ها شود که این امر پس از طی پروسه‌های گوناگون و زمان‌بر انجام و مقرر شد که قطعه یک این آزادراه به طور کامل توسط چینی‌ها ساخته شود. البته چینی‌ها با بنیاد مستضعفان قرارداد دارند که در صورت اتمام قطعه یک، در سال ۹۱ پرونده بنیاد و چینی‌ها در این آزادراه طولانی بسته می‌شود.
به نظر می‌رسد این‌بار نیز وعده‌ها درباره این رویای قدیمی محقق نشود این در حالی است که چنین وعده‌هایی که عملی نمی‌شوند بی‌اعتمادی مردم را درپی دارند و همانطور که اکنون این پروژه برای سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت جوابگو نخواهد بود، ممکن است در صورت طولانی‌تر شدن زمان اجرا توجیه خود را از دست بدهد.
نظرات