مصاحبه با شهردار تهران ممنوع!
مصاحبه خبرنگاران با شهردار تهران ممنوع است! هیچ خبرنگاری حق ندارد با شهردار تهران گفت وگو یا مصاحبه اختصاصی داشته باشد. اما چرا؟؟
به گزارش بنانیوز (BanaNews.ir) با نیم نگاهی به هفت سال گذشته دوران تصدی 'محمد باقر قالیباف' درمی یابیم که شهردار تهران هرگز کنفرانس مطبوعاتی یا نشست خبری را با خبرنگاران داخلی نداشته است!
هر چند طی این سالها؛ گاه گداری شاهد مصاحبه های وی با برخی خبرگزاری های خارجی همچون فرانس پرس و .. هستیم.
گمانی زنی ها حاکی از آنست که مفهوم رفتارهای شهردار تهران با خبرنگاران و اصحاب رسانه داخل کشور این است که وی به خبرنگاران اعتماد لازم را ندارد..؟
البته شهردار تهران با محافظه کاری زیاد در افتتاح پروژه های شهری خود به میان خبرنگاران می آید و به برخی سووالات مرتبط و ترجیحا برخی خبرنگاران همسو پاسخ می گوید! اما فقط همین و بس. تا همین اندازه و نه بیشتر.!
البته همین حضور اندک شهردار تهران در میان خبرنگاران هم، توسط چند ده نفر از افراد وی که برخی از کادر روابط عمومی و برخی دیگر از محافظان او هستند نظارت و مدیریت می شود که مبادا خبرنگاری بدون هماهنگی سووالی بپرسد که از دست آنها در برود و نتوانند اوضاع را بر وفق مراد، جمع و جور کنند.
مصداق این مهم را در یکی از مراسم های افتتاحیه های شهرداری تهران می توان به وضوح مشاهده کرد؛ اگر برای یک بار هم که شده با شهردار تهران به مراسم افتتاح پروژه ای هر چند کوچک بروید؛ حتما شاهد این سناریو جالب خواهید بود؛ چند خبرنگار حلقه ای را دور وی تشکیل می دهند و یک تا دو سووال مشخص می پرسند و بعد هم بازی تمام!!
شاید می خواهند به خبرنگاران بقبولانند که همه خبرنگاران حاضر باید از همان خط و خطوط ارایه شده پیروی کنند و هیچ نگویند.
شواهد و قرائن نشان می دهد که شهردار تهران نه تنها با خبرنگاران جناح مخالف خود به گفت وگو نمی نشیند و از سووالات آنها حذر می کند بلکه با خبرنگاران هم موضع و رسانه های وابسته خود همچون همشهری هم حاضر به مصاحبه نیست.
واقعا دلیل حذر شهردار تهران از خبرنگاران، این قشر صمیمی و هوشیار چه می تواند باشد؟
آیا هراس از تخریب مسیر پیش رو برای رسیدن به اهداف عالی نیست؟
آنچه پر واضح است آنکه 'محمد باقر قالیباف' از همان سال نخست تصدی گری خود به عنوان شهردار پایتخت، برای حرکت در خط و خطوطی مشخص و هدف دار، یکی از معاونان خود 'محمد هادی ایازی' را به عنوان سخنگو منصوب کرد تا در مقابله با خبرنگاران، در جایگاه آرام تری قرار گیرد..
از آن سال تاکنون، 'محمد هادی ایازی' بجای قالیباف با خبرنگاران سخن می گوید و یا از پاسخگویی امتناع می کند.
یعنی هر بار که خبرنگاری بخواهد از شهردار پایتخت سووالی بپرسد او را به سخنگو ارجاع می دهند؟ و غائله را به ختم می رسانند.
اما آیا پس از این هفت سال با حضور سخنگو در شهرداری تهران، قالیباف از مقابله با خبرنگاران به آرامش رسیده است یا خیر؟
درحالی شهردار تهران برای خود سخنگو منصوب کرده است که در هیچ یک از قوانین شهرداری های کشور، این مهم جایگاه قانونی ندارد و شهرداران حق انتصاب سخنگو را بطور قانونی برای خود ندارند.
انتصاب سخنگو فقط برای سیاسیون و مقامات کشوری دارای مفهوم است. آیا شهردار تهران در حلقه سیاسیون جای دارد و همچون آنان فکر و حرکت می کند، چرا او سخنگو برای خود منصوب کرده است؟
مگر نه آنکه مدیر روابط عمومی هر سازمان باید پاسخگوی سووالات خبرنگاران باشد، نقش مدیر روابط عمومی شهردار تهران با آن همه فضل و دانش چیست؟ آیا بخشی از وظایف وی پاسخگویی به سووالات خبرنگاران نیست.! چرا وی وظایف سخنگو را به انجام نمی دهد؟
چرا خبرنگاران برای پرسش و پاسخی ساده از مدیر روابط عمومی شهردار تهران سلسه مراتبی به مراتب سختر از یک مسوول مملکتی را باید طی کنند؟
شنیده می شود برخی از مصاحبه های به چاپ رسیده ای که به نقل از شهردار تهران درج می شود را وی اصلا انجام نمی دهد و این مصاحبه های خیالی فقط توسط مدیر روابط عمومی او تنظیم و به سفارش وی به چاپ می رسد.
می گویند همه مسئولان برای خود خبرنگارانی دارند تا در مواقع لزوم بتوانند صدای خود را به گوش همگان برسانند آیا آقای صداقت مدیر روابط عمومی شهردار تهران همان خبرنگار ویژه قالیباف است و یا !!
البته اوضاع خبرنگاران دوربین دار و میکروفون دار با شهردار تهران بهتر از بقیه خبرنگاران است و بخاطر علاقه وافر قالیباف به دوربین و تصویر و صدا، حساب و کتاب شان با بقیه کمی فرق می کند.
از آنجا که خبرنگاران تربیون آزاد مسئولان و چشم و گوش بینای مردم هستند به نظر می رسد همه مسئولان، حتی شهردار تهران باید پاسخگوی ابهامات و سووالات خبرنگاران باشد.
و باید به سوالات آنها پاسخ گویند و خبرنگار بد و خوب برای خود گزینش نکنند!
شهردار تهران با خبرنگاران باید دوست باشد چرا که خبرنگاران شهردار تهران را دوست خود می دانند و تاکنون با نقد ژورنالیستی خود دوستی خود را بارها به وی به اثبات رسانده اند.
به قول دهخدا ؛ دوست آنست که بگریاند نه آنکه بخنداند.
ایرنا
نظرات